Salvar España
España reflicte hoxe en día a corrupción. Non merece a pena mencionar ducias de casos, pero si a forma en que o diario dixital Público do pasado domingo reflectía esta imaxe no seu título principal: “A corrupción crece cada vez máis rápido: 130 casos, 1.900 imputados e 170 condenados”. Estes condenados son da última lexislatura, pola contra serían moitos máis. A maioría deles son liberados, xa que a pena de cárcere non requiría o seu ingreso en prisión, xa sexa por recursos ou por outras causas.
O activista catalán Enric Duran non tivo tanta sorte, pero este optou por outro inimigo e por outros motivos.Anunciouno en 2008 a través dun artigo: “Roubei 492.000 euros aos que máis nos rouban [aos bancos] para denunciar a súa actuación e construír alternativas sociais”. O preso cumpriu dous meses de cárcere por non devolver os préstamos que solicitara a varios bancos. A Fiscalía, pola súa banda, pedía para el unha pena de 8 anos de cárcere. Actualmente foxe.
Os cartóns opacos de Caixa Madrid foron cargadas de 15 millóns de euros a conta dos cartóns opacos de Caixa Madrid, con dereito á luz do día. E polo que sabemos de momento sobre a operación púnica, en contratos de 250 millóns de euros varias decenas de procesados levaron comisións do 2-3%. Cantos anos pasarán no cárcere?
Non sabemos, pero sabemos o que pasarán os dous mozos detidos recentemente en Deusto, Urtzi Martínez e Jon Telletxea, que foron condenados a dous anos e medio de cárcere por realizar pintadas no xulgado de Bilbao.
A Audiencia Nacional tamén confirmou dous anos de cárcere aos tartalaris polos tartazos que arroxaron á cara a Yolanda Barcina. Outras decenas de persoas en Navarra están a recibir multas de entre 1.000 e 8.000 euros pola súa participación en actos públicos e actos públicos. Pecado, segundo a Delegación do Goberno de Navarra, de participar en reunións non autorizadas. Dise que as comparacións son odiosas, pero nestes casos son absolutamente clarificadoras. Eses son os casos de Euskal Herria, pero en España tamén son decenas os cidadáns que foron golpeados pola represión do Estado. “Vos enfurezcáis” dicía Stephane Hessel e os españois se enfurecen.
PODEMOS-EKIN enfadáronse sobre todo en España. O novo partido conseguiu nas eleccións europeas o 8% dos votos e logrou cinco eurodiputados por maioría absoluta. As enquisas sitúanlle por primeira vez no posto de cabeza para os xenerais de 2015 en España (27,7%), por diante do PSOE (26,2%) e do pp (20,7%). O medo disipouse no sistema. Ilusión entre os cidadáns que queren outras políticas.
Máis aló da concreción e o uso das enquisas, a tendencia está aí e Podemos vai ser unha forza moi importante nas próximas eleccións. E só con iso, moitas cousas deberían empezar a cambiar aos poucos. Pero a gran pregunta segue no aire: que é Podemos? Guillermo López, do diario dixital O Diario.é explícanolo: “Ofrécenos medidas con sabor populista (renda básica, xubilación aos 60 anos), quizais indispoñibles. Por encima de calquera cousa, con todo, ofrece a posibilidade de expulsar aos que xa están. E iso si que é popular, porque ese é o verdadeiro motor de arranque que lle dá a maioría dos seus votantes”.
Que é Podemos? Xa veremos, pero xa veremos a guerra a Pablo Iglesias. A cadea de televisión Antena 3, pola súa banda, teno claro. Por iso manipulou Narras no programa Salvados da Sexta de Radio Televisión o programa de entrevistas realizado polo xornalista Jordi Évole, dicindo que si Pablo Iglesias fose presidente do Goberno, este querería o seu programa en TVE, como Alo Presidente de Hugo Chávez en Venezuela. Como foi a verdade? A pregunta si, a ver si tratábase dunha sesión dese tipo. A resposta de Pablo Iglesias non pode ser máis contundente. “Non a ningunha parte”. O vídeo en Internet é moi claro.
A Podemos tamén se lle critica desde a esquerda, que non ten un programa de esquerdas... Pero con comprensión, como explica Pedro Pascual en Rebelión: “Porque o obxectivo de Podemos non é gañar as eleccións, senón conseguir a hexemonía para iniciar o proceso constituínte”. Dunha vez por todas, para cambiar o rumbo, e, ao contrario, en 1978, para cambiar España por completo.
E ademais Cataluña vaise. O sistema vén cunha demanda crecente en España: “PP-PSOE, facede coalición e salvade a España”.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
Moitos en Nadal sentimos máis preguiza que ilusión ao pensar nas comidas e encontros familiares. Pero adiantámosvos que non é a comida a que nos fai sentirnos colectivamente incómodos, senón a normatividad que define á familia tradicional. É máis,... [+]
Sempre me pareceu máis significativo o modo que se di en castelán aos carruajes que se poden atopar aquí e alá: humilladero. Non é un nome bastante lixeiro, branco ou non ten ningunha connotación? Á fin e ao cabo, todo o que pasaba por alí debía ser humillado. É sabido... [+]
O final da República Árabe Siria causou unha gran sorpresa pola forma en que se produciu: rápida e case sen resistencia. Con todo, non é tan estraño si temos en conta que o país estaba destruído, empobrecido e trocado. Hai tempo que a maioría dos sirios non se preocupaba... [+]
A novidade adoita ser unha das palabras máis escoitadas que se asocia á Feira de Durango. A novidade está alí, e aquí a novidade. Con todo, nalgúns casos é suficiente con dar un aspecto diferente ao anterior para pegar esa etiqueta. Os CDs e as reedicións remasterizados... [+]
O eúscaro ten un caudal de auga moi grande na escaseza. Cada pinga local rega e revive a nosa cultura. Ofrecerlle un mar de auga a aquela sede. Aínda que o eúscaro veu dun pozo profundo e escuro, todos sacamos a nosa mostra de auga salgada e convertémola en fonte. E agora... [+]
Os mozos comezan a consumir pornografía antes, xa que o porno é a súa única educación sexual. Como demos chegamos até aquí?
Hoxe en día, hai que recoñecer que grazas a Internet é moito máis fácil ver pornografía. Desgraciadamente, a través dun clic o neno de entre... [+]
O pasado 5 de decembro, o pp presentou no Parlamento de Navarra unha proposición de lei para desvincular os procesos de funcionarización dos postos de Secretaría e Intervención das entidades locais de Navarra. Se isto sucedese, ao redor de 30 persoas alcanzarían unha... [+]
Este ano cúmprese o 51 aniversario da proclamación polas Nacións Unidas do Día Internacional dos Dereitos Humanos o 10 de decembro. Esta data cobrou importancia en Euskal Herria e desde o Observatorio de Dereitos Humanos de Euskal Herria queremos ofrecer algúns elementos de... [+]