Co disco Tania Tank comezaches a túa carreira en solitario, como é esta presentación? Atopaches o que buscabas?

É moi difícil atopar o que buscas, pero creo que estou máis preto do que buscas. Creo que está a sacar o meu son, a miña voz é como é no disco, sen artificios. Tamén rompín as fronteiras no musical, porque me atrevo a todo, e para min é un pracer.

Contou con colaboracións únicas: Mursego, Mikel Aizpuru, Koldo Soret, Xabier Solano, Fermin Muguruza... A maioría dos músicos coñéceos ben.

Si. O certo é que este tipo de colaboracións dan cor ao traballo. Tiven moita sorte porque xente así estivo comigo. Porque son músicos extraordinarios e porque as cancións toman outra dimensión.

Con este disco, foi a revolución ou a evolución o que ocorreu na túa carreira musical?

Está claro que na miña traxectoria houbo un cambio moi grande, en comparación co que fixen até agora. Tiven a liberdade de dar ese salto. Ao final, porque fuxín dalgúns estereotipos e deime conta do meu son.

Aínda que o proxecto é teu, tamén formaches un grupo para este disco con Maitane Alonso (baixo), Fermin Bouza (guitarra) e Ander do Sol (batería). Cal foi a súa achega ao disco?

Fermin Bouza foi fundamental neste disco, xa que a el paseille cando compuxen as miñas cancións. El traballounos e deulles o último son que se escoita no disco. Doutra banda, Maitane ten un estilo moi especial ao tocar o baixo, dominar a técnica e ter unha gran presenza no escenario. Ander é moi elegante, dá madeira á batería. Creo que creamos un grupo moi bonito.

Deches o paso do punk-rock ao Pop-rock, a voz tamén ten un tratamento diferente, é un melodico.

Si. Como mencionei antes, aparece sen artificios. Por fin atopei o meu sitio, non teño necesidade de forzar a voz, que é a miña voz. Teño unha voz de pop que debo reforzar.

Pasou o ano desde o último concerto de Zuloak. Durante ese tempo, tiveches tempo de publicar dous discos, un con The Dispositives, e agora este disco en solitario. A creatividade non ten crise.

Bo, non pense, cústame compor cancións, ou valorar o que está ben. Para min é un gran esforzo dar por bo cando fago algo. O artista ten que facer un traballo mediocre ata que crea unha canción que merece a pena.

Tania Tank foi editada pola editora Talka Records. Parece que é o teu lugar natural. O propio Fermin recomendouche que seguises a túa ruta en solitario.

Si, si en realidade non tivese ese apoio non sei onde estaría. Está claro que a proxección que estou a ter é grazas a Fermin e ao seu equipo, e ao longo de toda a miña vida só terei un agradecemento para eles.

Como músico, onde che ves dentro duns anos?

Espero seguir facendo música. É un mundo moi difícil, e todo vai a peor, son bastante pesimista, pero bo, a esperanza é o último que se perde.