As xoias das Coleccións da Fundación Solomon Guggenheim conforman a arte do noso tempo, que se poderá ver até o 25 de xaneiro. Exposición Obras mestras das Coleccións Guggenheim, que ofrece unha ampla perspectiva da arte do século XX. Nado para conmemorar o 20 aniversario do convenio entre a Fundación e o Museo de Bilbao, dedica un espazo especial a Oteiza e Chillida.
A primeira parte da mostra consta de 65 obras, situadas na terceira planta do museo bilbaíno. O segundo capítulo, que se inaugurará o 23 de outubro, ocupará as dúas plantas restantes, informou a Ertzaintza.
Co obxectivo de destacar a colaboración entre a Fundación Norteamericana e o Museo Guggenheim-Bilbao, en 1997 quérese lembrar a mostra inaugural do museo e ofrecer a posibilidade de volver ver as famosas pinturas que se puxeron naquela mostra. Con todo, ademais dos clásicos das súas coleccións, tamén se poderán ver novas obras de arte que consolidaron e enriquecido os seus fondos nos últimos vinte anos, como o Círculo de Bilbao (2000), realizado en lousa polo artista inglés Richard Long.
Seguindo unha orde cronolóxica, a mostra parte das vangardas históricas de principios do século XX (cubismo, surrealismo, fauvismo, expresionismo alemán e austríaco, entre outros). Na sala 305 e 306 poderemos ver algúns dos cadros que hoxe en día son clásicos. A comisaria da exposición, Lucia Agirre, dixo ante os medios de comunicación que “o que foi a arte do futuro, que en 1929 comezou a recoller 8 composicións de Vasili Kandinski compradas por Solomon Guggenheim, que se exhibiron en Bilbao, converteuse na arte do noso tempo”. O Espido de Amedeo Modigliani (1917), o París de Marc Chagall (1913), o Toro Branco de Franz Marcen (1911) ou a Xerra e o frutero de Pablo Picasso (1911) son algúns deles. Tamén atoparemos outros nomes imprescindibles para entender o desenvolvemento da arte do século pasado, como Piet Mondrian, Paul Klee, Georges Braque, Juan Gris, Joan Miró, Paul Delaunay… que fixeron de París o símbolo da modernidade.
A continuación, o grupo II púxose en pé dun salto. As novas tendencias artísticas tras a Guerra Mundial lévannos a dar un salto até Nova York, onde nos atopamos co Expresionismo abstracto, precursor de Jackson Pollock e Max Rothko. Os anteriores, en Europa, abordaron novas formas de representar a realidade. Pola súa banda, os pintores da posguerra deron importancia ao uso de técnicas e cores. Para que a emoción e os estados espirituais aparecesen na creación, utilizaron novos procedementos de aplicación da pintura (por exemplo, Pollock puña os lenzos no solo para arroxar a pintura, sen utilizar o pincel), así como amplos planos de cor (este último é o camiño elixido por Rothko).
Son 304 e 301, respectivamente, as salas dedicadas a Chillida e Oteiza, con cinco esculturas cada unha: As caixas metafísicas do oriotarra e os ensaios sobre a esfera (todas elas de 1957-58, da Bienal de Sao Paulo) e as obras de gran envergadura do donostiarra.
Nas dúas últimas salas (302, 303) predominan algunhas das máis recentes vangardas –informalismo, minimalismo, conceptualismo–. Nela atópanse, por exemplo, o Círculo de Longen de Bilbao ou a instalación con vainas de carbón de Jannis Kounellis, que xa foron vistos en Bilbao, pero que, segundo o comisario, poden ser redescubiertas.
A arte do noso tempo. Obras mestras das Coleccións Guggenheim
Cando: do 23 de setembro ao 25 de xaneiro (luns pecho).
Onde: Museo Guggenheim, Bilbao.
Entrada: 10 euros adultos, menores de 12 anos gratis.
Este texto chega dous anos tarde, pero as calamidades de borrachos son así. Unha sorpresa sorprendente sucedeu en San Fermín Txikito: Coñecín a Maite Ciganda Azcarate, restauradora de arte e amiga dun amigo. Aquela noite contoume que estivera arranxando dúas figuras que se... [+]
O luns pola tarde xa tiña planificados dous documentais realizados en Euskal Herria. Non son especialmente afeccionado aos documentais, pero o Zinemaldia adoita ser unha boa oportunidade para deixar de lado os hábitos e as tradicións. Decidinme pola Réplica de Pello... [+]