Coñezo a Asier Leatxe (Arrasate, 1968) desde a adolescencia. Recibiume na súa casa da rúa Candem Road de Londres, preto da casa de Amy Winehouse, durante uns días, sempre xeneroso, sempre fértil. Mentres estiven alí, varios músicos londinienses han pasado pola súa casa. É habitual. Grava no estudo que ten na súa casa os traballos dos músicos que se achegan a el. Non é un produtor convencional, xa que el tamén é músico, adoita ser un produtor artístico. Pódese dicir que é un produtor con gran criterio e experiencia.

No salón hai unha gran variedade de instrumentos: batería, baixo, guitarras, instrumentos de percusión, micro, amplificadores, compresores, computadores, miles de cables. En agosto, Soundway Records, a prestixiosa casa discográfica do Reino Unido, publicou My Panda Shall Fly, un álbum de música electrónica producido por Asier. A crítica fíxolle unha mención especial polo seu traballo de produción co músico Suren Seneviratne: Dicía que se trata dun “traballo de gran precisión”.

Sentámonos a unha mesa nunha esquina do salón para repasar a súa vida. Acordouse da moza que foi ocupada en Arrasate fai 30 anos. “Alí empecei a facer as primeiras gravacións sonoras, no local de ensaio que había no soto e nas jam sessions, porque as experimentei coas micras. Esas foron as miñas primeiras gravacións, eran curiosas”, dinos rindo. Miraba con curiosidade os créditos dos vinilos de entón, sen saber o que era un enxeñeiro de son. “Eu, a verdade, quería ser astrónomo (caracol), pero a vida levoume por outros camiños”, di.

A finais dos anos 80, o pai de Asier, compañeiro da Cooperativa de Mondragón, tivo a oportunidade de viaxar a Estados Unidos para dirixir unha oficina situada na Cooperativa. Os Leache, toda a familia, partiron cara a Chicago cando Asier tiña 18 anos.

Tras estudar Inglés, comezou os seus estudos de Filosofía e Psicoloxía na Universidade de Columbia de Chicago, pero dous anos máis tarde comezou a participar en seminarios de música no Columbia College. “Atraíame ese mundo da produción musical”. Tras finalizar os seus estudos, comezou a traballar no estudo Chicago Track, pero pouco despois decidiuse pola súa conta a trasladarse a Nova York, onde impartiu clases no Institut of Audio Reserch, a escola pioneira. “Agora hai varios colexios para aprender o son, pero entón non eran tantos”.

Se graduó en 1992 e comezou a traballar no estudo 440 de Nova York. Neste estudo produciu diversos programas e concertos. Durante este tempo coñeceu ao coñecido produtor John Fausti, un dos pontífices do seu pai. Recomendado por Fausti, comezou a traballar no prestixioso Electric Lady Studio, estudo creado por Jimmy Hendrix. Posteriormente, traballou como enxeñeiro freelance en varios estudos de Nova York. Tamén estudou música en Nova York. Entre outras cousas, toca a guitarra e o baixo, “así que teño a oportunidade de estar a ambos os dous lados do cristal”, dinos.

A finais da década dos 90 trasladouse de Nova York a San Francisco, e entre outras cousas, traballou no estudo Tiny Telephone Recording. Tamén formou parte do grupo de música electrónica X-Roads, tocando sintetizadores, samplers, pedais e roland.

A era analóxica segue vixente

Desde 2004 vive en Londres e traballa como enxeñeiro freelance no estudo da súa casa Next Door. Decca dedícase á masterización con cinta analóxica, aínda que logo dixitaliza as gravacións. Dedícase principalmente ao mastering, “pero podo gravar calquera cousa nun estudo portátil”. Traballou en diversos estilos como enxeñeiro, música africana, folk, rock... pero sobre todo distinguiuse no campo da música electrónica, como enxeñeiro de son, coñecedor da tecnoloxía.

Actualmente traballa en Londres con varios músicos. Un deles é o cantante Annabel Le (Ninja Tunes). “Agora estamos a facer unha adaptación orquestral dunha das súas cancións”, explícame Asier, con partituras na man. Neste traballo de orquestra tamén participou o pianista donostiarra Mikel Andonegi. Hoxe en día en Singapura, pero durante moito tempo en Londres tamén viviu Mikel Andonegi (M-ak, Four Brothers and a Ghost), co que mantén unha estreita relación.

Dous anos de traballo en común con Suren Seneviratne, grupo de música electrónica formado por My Panda Shall Fly, viu a luz agora da man de Soundway Records. Suren creou un disco chamado tropical, no que Asier, ademais de producir o disco, tivo unha implicación directa na creación. Á hora de facer música electrónica, a produción de sons é moi importante e a crítica británica ha posto en valor o traballo realizado polo enxeñeiro de son.

Suren Sebeviratne é orixinaria de Sri Lanka, pero vive en Londres desde pequeno. “El é un creador audiovisual, pero agora empeza a traballar como músico. Creamos 32 cancións e fixemos remixes xuntos”. O creador e o produtor traballaron con deámolas creadas por Suren, elixiron varias cancións e desenvolvéronas conxuntamente. O disco Tropical evoca paisaxes e momentos espectaculares. “Traballamos sobre este concepto. Unha viaxe de imaxinación que suxire lugares afastados, máxicos e exóticos”. Sri Lanka chegou a Londres coa súa familia aos 12 anos, e “mergúllase nesa máxica memoria nas imaxes da casa de Sri Lanka da súa infancia”, explica Leatx.

Volvendo a Euskal Herria, “hai moito talento en Euskal Herria, pero non tiven moitas oportunidades de traballar. Grupos como Belako están a facer cousas interesantes”. Realizou unha masterización do vinilo tropical no estudo Garate. “Traballar con Kaki Arkarazo foi unha gran honra para min, xa que coñecía a súa traxectoria desde a mocidade”.