Os baioneses, que aínda teñen esperanzas de posuír unha vivenda, téñena, con todo, nO dourado último: Barrio de Séqué, creado integramente nos últimos anos. O proxecto foi obxecto de debate ao redor da idea de eco-barrio.
Hai un pequeno horto colectivo: o terreo que se salvou da urbanización sen ter que recuperar a urbanización. É un sitio que me emociona, aínda que non teña nada de espanto.
Atópase na beira do bosque, nunha pendente de impoñentes carballais e recentemente plantado entre árbores froiteiras, protexe o tramo do paraíso cun valo limpo. O Edén teno desde Kolkhika, o propietario é o pobo, o aproveitamento é dos usuarios e está xestionado na autogestión: a comunidade xestiónao dos habitantes dos edificios da zona. O refuxio é de todos, e nel están dispostas prontamente os instrumentos de todos, as hordas, as aixadas e algúns obxectos da función secreta que cada un pode usar por quendas. Hai pequenos campos de terra, un da familia, delimitados por bandas de fizela. Nas proximidades, preto de terreos privados, hai zonas comúns que todo o mundo cultivou. De cando en vez, faime soñar, como cando tiña vinte anos, que o mundo pode cambiar, que o sistema pode encaixarse e desenvolverse nunha organización libertaria.
Ademais, hai un ambiente completo! Interbarrios, solidarios, de aprendizaxe mutua. Con todo, non todos os recentemente chegados horticultores teñen a menor intención de gañarse unha boa ración, o único que lle preguntamos é que lles ofrezamos algo en pago das súas forzas. Trátase dunha escusa para pasar o tempo e fuxir do caos e, de paso, supón un intercambio con outras persoas do barrio, a reinserción. Todo queda por facer e o pracer é que, aínda que é temperán, o sol excítavos xa, a suor voa e arruína a terra. É un recheo levantarse a cabeza das terras gordas e conversar coa terra que está á beira, tan ignorante como eu (porque a ignorancia é tamén colectiva): como organizar as cousas, as épocas de sementa, a medida terrible dos bazos.
E é doce soñar na mesilla da cociña, o domingo pola mañá, no comedor do mediodía, como vas sentir os teus recentemente colleitadas cuncas de guisantes redondos, envasar vellas sementes verdes, con esas mesmas regras, e o delicado cheiro a verde, fresco, que impregna toda a habitación.
Acceso á terra, á autogestión, á forza e á recompensa, á integración, ao azar. Unha ferramenta para xerar felicidade en máis dun nivel. Jardiner, c'est résister.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Que debo saber? Con quen debo relacionarme? Onde debo vivir? Con estas responsabilidades, os seres humanos estamos no camiño de vivir a idea dunha boa vida no seo das nosas sociedades. Si non sabemos responder correctamente, por medo a quedarnos nas marxes.
A semana pasada,... [+]
Cada vez escoitamos máis sobre as necesidades, desexos e iniciativas que xorden nos nosos territorios e nas nosas vidas, sobre a necesidade de traballar as relacións e proxectos público-comunitarios, e é un auténtico motivo de satisfacción, xa que se trata dun modelo... [+]
Elkarrizketa berritu dugu fakultateko idazkaritzan, auskalogarrenez: urruti daude, euren matrikula egiteko, ikasleak bakarrik etortzen ziren garaiak. Aspaldixko aldatu zen joera, eta gurasoek –nabarmenago amek– gero eta paper aktiboagoa hartzen dute seme-alaben... [+]
O argumento dun silogismo contén tres proposicións, das cales a última se infere necesariamente das outras dúas. Con esta lóxica deductivo pódese analizar, ao meu xuízo, o longo e traumático conflito socio-ecolóxico de Aroztegia que se está producindo en... [+]
Berriki landu ditut klasean Etxahun Barkoxeren kobla eder eta hunkigarriak. Gaizo gizona! “Edertasunez praube” sortu zelako hasi zitzaizkion etxeko nahigabeak, baina hamazazpi urtetan zen pulunpaka sartu zorigaitzaren itsasoan, maite zuen Marie Rospide doterik gabeko... [+]
Os últimos días foron de gran importancia para o movemento en defensa da vivenda e para a loita contra os especuladores en Barcelona. A madrugada do 28 de xaneiro, un Exército de Policía atacou sen previo aviso á Vella Massana (centro social ocupado) do barrio de Raval, a... [+]
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]