Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

Javier Ciga: artista que introduciu aos baserritarras vascos na historia da arte

Zarata mediatikoz beteriko garai nahasiotan, merkatu logiketatik urrun eta irakurleengandik gertu dagoen kazetaritza beharrezkoa dela uste baduzu, ARGIA bultzatzera animatu nahi zaitugu. Geroz eta gehiago gara, jarrai dezagun txikitik eragiten.

Hai cen anos, un mozo pamplonés conseguiu participar na exposición de arte máis prestixiosa do mundo: Era no Grand Salon de París. Aquel mozo era Javier Ciga e a obra premiada no Mercado de Elizondo, presentada no certame baixo o nome de Paysans Basques.

Este cadro, xunto con máis dunha vintena de obras realizadas durante a súa estancia en París, está exposto no Palacio do Condestable de Pamplona, nunha exposición organizada pola Fundación Ciga e o Concello. Ademais das paisaxes do Sena que teñen un toque impresionista, podemos ver xente e paraxes do País Vasco que o artista nunca esqueceu... e o precioso retrato da súa muller Eulalia, que foi traído pola súa filla Gurutze: “Si non traen á súa nai, tampouco vai a súa filla á inauguración”.

Marchouse a París grazas a Ciga Nicolás Urdampilleta, unha americana. Coñecéronse en 1909, cando o pamplonés gañou o concurso de carteis de Sanfermin. Ao ver a bonita imaxe do peche, decidiu converterse no seu protector.

Con todo, ao estalar a primeira guerra mundial, Ciga tivo que volver a casa. Que cambio para un artista! : deixar a capital mundial da arte para volver a Pamplona rodeada de murallas. Hai que lelos e divertirse anunciando a chegada do Ciga ás palabras dalgúns xornalistas da época. Testemuña dO Pensamento Navarro: “Un día veu ao seu pobo, a Navarra, nai de Euskal Herria, e entón viu que lle era moito máis atractiva que a bohemia”.

Non era a única guerra que marcara o pintor, xa que o de España deixáralle unha ferida máis grave. Membro do PNV, Ciga foi concelleiro de Pamplona nos anos vinte, dúas veces. (Os representantes do Concello esqueceron o dato en pequenas intervencións en castelán). O caso é que en 1937 detivéronlle, le torturaron e quitáronlle todos os seus bens. Podía sacalo do cárcere e facelo como o seu amigo José Arrúe: “Dous anos no cárcere e agora á rúa, arriba o ceo e abaixo a terra. Todo desapareceu, incluída a miña obra. Á porra arte, críticos e exposicións”. Con todo, a Ciga avanzou, quizá porque non tiña outra opción. Desde entón, viviu convertido no mestre e no gran retratista dos mestres até a súa morte en 1960. Sen saír de Pamplona, pero lembrando os recordos de París, sobre todo de fai 100 anos, amaba a eses humildes campesiños de Baztan cando soubo que entrarían na historia da arte.

Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora

ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.


Interésache pola canle: Iritzia
2024-11-27 | Mikel Zurbano
Trumpkonomía

Non é tarefa fácil definir o que traerá o novo mandato de Estados Unidos no ámbito económico. O eixo da nova estratexia económica será a peculiar unión entre o liberalismo e o proteccionismo para o sector exterior. A pesar do que ocorreu en Estados Unidos de forma... [+]


Tecnoloxía
Porque recibir é dar

A evolución que tomou Internet nos últimos 15 anos, unido ao seu modelo tecnolóxico e de negocio, fainos pensar que é unha ferramenta para incrementar os peores aspectos da humanidade. En todo o mundo creáronse axentes que non están satisfeitos con esta idea. Traballan... [+]


Materialismo histérico
Quero convosco

Os últimos anos saio pouco. Díxeno moitas veces, seino, pero polo si ou polo non. Hoxe asistín a unha sesión de bertsos. “Deséxolle moito”. Si, por iso avisei que saio pouco, supoño que vostedes asisten a moitos actos culturais, e que teñen máis que comparar. Pero... [+]


2024-11-27 | Mati Iturralde
Lémbroos

En 2006, Baltasar Garzón, entón xuíz estrela, sufriu unha especie de revelación e redactou unha práctica que garantía os dereitos dos detidos por terrorismo. O mesmo xuíz viu pasar pola súa sala a centenares de detidos incomunicados, moitos deles con evidentes signos de... [+]


2024-11-27 | Castillo Suárez
Da perseveranza

Son un dos máis bonitos recordos que teño no corazón. Naquela época estaba a facer Filoloxía Vasca e fomos a unha sociedade de Arbizu a un concerto de Ruper Ordorika. Alí estaban Rikardo Arregi Diaz de Heredia e Juanjo Olasagarre. Non me atrevín a dicirlle a Arregi que... [+]


Lúa de Valencia

Recentemente, ante a pregunta sobre en que consistía a emerxencia climática, un científico deu a excelente resposta: “Mire, a emerxencia climática é esta, cada vez ves no teu móbil máis vídeos relacionados con fenómenos meteorolóxicos extremos, e cando te dás conta,... [+]


2024-11-27 | Cira Crespo
Terra das bruxas

Dise que Simone de Beauvoir escribiu que o opresor non sería tan forte si non tivese cómplice nas liñas do oprimido. A min paréceme moi normal... Que queredes? Cando estás pisado, tamén é comprensible que queiras mellorar a túa condición, e para iso é moi útil ofrecer... [+]


O noso corpo é un campo de batalla

O 25 de novembro, Día Internacional contra a Violencia Machista, a Secretaría Feminista do sindicato Steilas publicou un cartel: O noso corpo é un campo de batalla, e todos os centros educativos de Hego Euskal Herria recibírono. Queremos denunciar a violencia que sofren as... [+]


O esencial é a xente

Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]


Néboa

Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]


Para vivir en eúscaro, a República do Euskera

Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]


2024-11-22 | Andoni Burguete
Cando a sede de lucro afoga

O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]


Alegamos en contra do Plan Enerxético de Navarra que non planifica

A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.

Na lectura da... [+]


2024-11-22 | Joan Mari Beloki
A Rusofobia antes e agora (II)

Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]


Eguneraketa berriak daude