O Catuxa de Sesgaña, unha nova futbolista de nove anos, atopou un trasgo chamado Xildas preto da praza do pobo, cando tivo que ir en busca do balón que lle foi ao lugar e metelo nun recuncho escuro. O trasgo, fedorento e fedorento, chorando só e perdido, non podendo chegar ao seu lugar de residencia. Catuxa, desconfiado pero compadecido, prometeulle a Xildas que lle axudará a atopar o medio idóneo, de modo que os seus compañeiros Uxia e Ulises e Vicente, un compañeiro que sempre está a pisar, van a pé até o bosque, que está a unhas dez horas, ás agachadas e en silencio, sen pedir permiso aos seus pais. Durante a viaxe coñecerán as formas de vida e as andanzas dos trasgos, e ao final, descubrirán o bo corazón de Vicente. Con todo, aínda viven as traxedias e teñen que pasar un mal grolo ante os seus pais.

O final do libro lévanos á reflexión sobre as causas das travesuras que fan os nenos e nenas cos castigos que se lles impoñen a cambio da travesura, os métodos de educación.