Son datos de hai un ano: No Estado español, a media de consumo de televisión por habitante sitúase en algo máis de 4 horas ao día, un consumo que aumentou de forma notable coa crise. Estratexia intelixente para saír rápido do paro!

Si hai bos programas en televisión, tanto nas cadeas locais como nas externas, e non negarei que poida desempeñar funcións positivas (por exemplo, aprender idiomas ou outros temas, etc.). Pero é evidente que no mercado tamén ofrece moito diñeiro. En xeral, deberiamos ser conscientes do funcionamento da televisión actual e da súa influencia en nós, para saber como dixerir o que consumimos.

O sociólogo francés Pierre Bourdieu ten un pequeno libro interesante: Sur a télévision, suivi de L’emprise du journalisme (Sobre a televisión, castelán). Fala da censura invisible, da vaidade, da influencia que ten na prensa escrita, da urxencia que impón e do fast thinking, da ditadura de índices de audiencia, etc.

Se a lectura non vos fai sentir o desexo de ter coidado coa televisión, direivos que é para os homes, ou para as mulleres que queredes ter unha familia numerosa cos homes, outra razón firme. Segundo un estudo da Harvard School of Public Health (Europa Press 05-02-2013), os que dedican moitas horas de tempo á televisión teñen un 44% menos de espermatozoides que os que fan exercicio durante 15 horas á semana. A razón non se coñece con exactitude, pero entre as hipóteses está o aumento da temperatura do escroto ou o aumento da tensión pola vida sedentaria. Por tanto, si tedes profesionais como tradutores e ademais vedes moita TV, moito risco. Eu mesmo, non podo evitar a primeira e vexo moi pouca TV polo si ou polo non, e non, a verdade é que o coidado da calidade da semente humana é unha das miñas prioridades.

Por encima das bromas, deberiamos reflexionar seriamente sobre o noso comportamento absurdo que permite unha invasión salvaxe da TV: ir a calquera bar con amigos e, por encima da vosa conversación e forzosamente roubando a mirada dalgúns, case sempre teredes unha televisión (e si a barra é longa, dúas); saír de tres ou catro restaurantes porque era imprescindible ver a televisión no menú; polo menos dúas veces ter que xuntar a televisión nunha sala de estar e visitar nun salón con sentido común. Como nos volvemos tan estúpidos?