A última película de Eneritz Artetxe, Konota, será a encargada de dar o pistoletazo de saída ao festival, ás 20:30. A obra do dramaturgo francés Phillippe Gaulier foi traducida ao escenario por Antton Lukuk e Dxusturi teatroa, que interpretarán o tema. Eneritz Artetxe encarna a unha muller bufoa, unhas veces tola e outras prudente. Lembremos que a obra Compota de Dxusturi Teatroa recibiu a axuda do proxecto Zubi.

O 21 de febreiro, pola súa banda, o grupo de danza Ertza estará no Auditorio. Asier Zabaleta é o creador e bailarín deste grupo de dantzaris. Zabaleta chega cun novo traballo de danza. O espectáculo NAN combina danza contemporánea, texto, vídeo e música en directo. É unha reflexión fundamentalmente sobre a identidade e a nacionalidade.

O bailarín Asier Zabaleta, polo seu lado, conta coa colaboración en directo de Iñar Xastre. O proceso de traballo entre ambos comezou en xaneiro de 2012, cando o pianista Iñar Xastre envioulle a Zabaleta un CD con improvisacións, no que se explicou como se preparaban as cancións. Zabaleta explícanos que o recibiu de bo grado: “Esa música gustoume moitísimo e púxome a bailar enseguida. Todas eran versións de vellas melodías vascas, adaptadas a un tratamento contemporáneo. Lembráronme a cuestión de Euskal Herria e nestes últimos 40 anos quería ofrecerlla como homenaxe a todos os que perderon a vida por este pobo, directa ou indirectamente”. Así, o bailarín creou a peza de adeus aos que fostes. “Despois, seguindo ese punto de partida, decidín ampliar e profundar o tema, sempre coa música de Iñar. E ao final centreime nesa relación que creamos co pobo. Abrindo fronteiras desde a cuestión de Euskal Herria, reflexionando sobre o que pode ser aplicable a calquera persoa e a calquera pobo”, continuou a bailarina. “A miña achega é lanzar varias preguntas. Moitas veces, en asuntos similares aos que se manteñen durante anos, a nosa posición é froito do que aprendemos desde casa e das experiencias que tivemos na vida e cústanos pornos na pel do ‘outro’. Aquí non se dá resposta, pero intento que o espectador teña diferentes puntos de vista e que o entenda”.

Parece un concepto complexo para expresarse a través da danza, pero Asier Zabaleta non comparte: “A danza é unha ferramenta perfecta para expresar o que non podemos dicir con palabras. Neste espectáculo a palabra ten o seu lugar, pero cando estas non chegan o corpo utiliza toda a súa expresividade”. A música en directo ten algo que ver con esa expresividade. “Iñar dá unha forza enorme á música que toca, arránxaa de corpo, de vida, e ao final únese ao que está a suceder na escena. Foi un proceso bonito. Os dous sentimos moi cómodos no mundo da improvisación e cando conseguimos unir ambas as linguaxes no mesmo lugar a través da improvisación foi incrible”.

O 21 de febreiro, ás 22:00 horas, será a quenda da música na sala de exposicións, da man de Mixel Etxekopar e Francois Rosse. Os músicos zuberotarras e alsacianos traen o espectáculo Transhumancia. Dando un gran espazo á improvisación, Transhumancia ten moito de contemporaneidad. A través das melodías dos paxaros ou dos sons dos rabaños, o público levaraos por un camiño musical especial.

O 22 de febreiro, ás 20:00 horas, teremos a oportunidade de ver a nova obra de Tanttaka, Zazpi Aldiz ELUR (Mikel Laboa Elurretan). Sobre o texto escrito por Bernardo Atxaga e acompañado da música en directo de Iñaki Salvador e Angel Unzu, os actores Mireia Gabilondo e Iñaki Rikarte interpretarán esta obra que ten como eixo o universo de Mikel Laboa.

Mireia Gabilondo como directora nos dixo: “Xurdiume o entusiasmo de Mikel Laboa, que me axudou moitas veces na maioría dos traballos que fixen na miña vida, Laboa é un dos meus favoritos. A obra nace con ganas de facer un novo traballo sobre a figura de Mikel Laboa”. Ao comezar o traballo, Mireia Gabilondo tiña claro que tiña que colaborar cos compañeiros creativos de Mikel Laboa, que necesitaba aos que coñecían de cerca a Laboa. Por iso, o músico Iñaki Salvador será o encargado de actuar en directo na Praza Nova. “Fixo moitos traballos connosco” di Gabilondo, “pero sobre todo interesábanos a proximidade con Laboa, que sempre axudou co piano. Quería atraer ás xentes próximas. Con Bernardo ocorreu o mesmo. Hai tempo que escribiu ese texto sobre Mikel Laboa e de aí partimos para manter vivo o universo de Mikel”. A música, as palabras, a poesía, a vida de Mikel e as imaxes de Zumeta completan o programa desta semana. Tanttaka presentará o seu novo traballo dentro do festival Kultur Maratila, e Mireia Gabilondo sinalou que “aínda son necesarias iniciativas como Kultur Maratila. Aí está a creación en eúscaro, e estanse facendo moitas cousas nese sentido. É algo que hai que ofrecer ao público, o importante é que a xente se achegue e que a xente goce”.

O mesmo día pero ás 22:00, na sala de exposicións, o grupo de teatro JB Pedradas presentará o monólogo Pepino Ustelak no Frigorífico. O actor e director da compañía é Jabi Barandiaran. Pepino Ustelak é a historia dunha trasformación no frigorífico, na que o home se converte nunha muller ante o público. “Porque a risa me salva a vida, e cando deixe de rirme, acabouse” di o personaxe de Espe Piñeiro.

O último día, o 23 de febreiro, chegará á escena O lugar sensible de Gabriel, que axunta poesía, música, teatro, fotografía e bertsolarismo. Oier Guillan e Andoni Egaña escribiron un guion baseado en textos de Gabriel Aresti, e Rafa Rueda ha musicado os poemas deste último traballo. Sete persoas sobre o escenario, co obxectivo de recuperar o legado de Aresti.