Por que o CDU e Angela Merkel lograron tan bos resultados no Bundestag (Parlamento alemán)?
Por unha banda, a chanceler convenceu a moita xente pola súa opinión sobre a crise do euro, que cualificou de "insoportable". Unha parte importante da poboación considera comprensible que Merkel atribúa á débeda pública dos estados a causa da crise financeira. Estes Estados, que manteñen unha política económica infundada e non produtiva, deben adoptar reformas firmes e firmes. A iso hai que engadir que Alemaña non se viu afectada pola crise. Por tanto, Merkel aproveitou o feito de que o SPD non lle ofrecese unha alternativa sólida á crise. Agora, a pesar da "gran coalición" que existe entre o CDU e o SPD, a política de Merkel seguirá sendo a mesma. A partir de agora só producir pequenos cambios cosméticos.
O CDU gañou as eleccións, pero non conseguiu a maioría absoluta. De aí a coalición co SPD. Que se espera de agora en diante?
A creación da Gran Coalición non se pode atribuír aos resultados electorais, senón á SPD. Os socialdemócratas puideron pactar un cambio político con Die Linke e os Verdes. Esta posibilidade foi rexeitada polo SPD. Por iso, non teño ningunha esperanza de que vaian facer outro tipo de política.
Die Linke é o equipo máis forte da oposición. Que papel debería ter o seu partido fronte á política que agora domina?
Xa no pasado, Die link foi o único grupo parlamentario que se enfrontou á política dominante desde os partidos con representación parlamentaria. Fomos o único partido que apostamos polo proxecto Umverteilung contra o Mainstream político e para redistribuír as rendas. Tamén fomos os únicos que nos mostramos en contra do proxecto de austeridade de Merkel. Nós na axenda política sacamos algúns temas, como ter un salario mínimo, unha renda mínima ou que as tropas que están en Afganistán váianse. Continuaremos coa mesma posición política, xa que a Gran Coalición non reducirá as diferenzas entre as clases existentes na nosa sociedade.
Moitas veces dixéronnos que o modelo económico alemán é un éxito. En calquera caso, en Alemaña existen problemas sociais moi profundos: a extensión da precariedade laboral, a pobreza infantil ou as desigualdades sociais que cada vez están a aumentar máis.
Alemaña ten hoxe en día o índice de precariedade laboral máis alto de toda Europa. Cada vez hai máis xente que vive cun soldo que non é suficiente para sobrevivir. Nos últimos anos, as empresas de base exportadora sacaron un gran rendemento a iso. Esta política é un das orixes da crise actual. Os baixos salarios que hai en Alemaña e as débedas dos nosos amigos europeos non se poden separar, porque esas dúas cousas están moi relacionadas. Si un Estado exporta máis que outros Estados, os demais Estados están obrigados a endebedarse para equilibralo. Por iso, para que a crise se poida resolver a longo prazo, Alemaña ten que tomar un camiño:a xustiza social e a Unverteiligung.
No xornal Junge Welt escribiu sobre a subida dos partidos de extrema dereita europeos, como o Amencer dourado en Grecia ou a Fronte Nacional en Francia. En Alemaña creouse unha nova formación, denominada AfD, que obtivo o 4,9% dos votos nas últimas eleccións. Que riscos pode supor o desenvolvemento deste movemento?
Isto causou unha gran explosión, que é consecuencia directa da política de Mainstream e das políticas anticrisis da UE. En moitos países de Europa pódese observar unha notable subida dos partidos de ultradereita; nalgúns deles, segundo as previsións, serán os partidos máis votados nas eleccións europeas. Isto só é posible porque a política actual enfronta aos cidadáns uns contra outros. Obriga á xente da mesma clase a competir, facendo esquecer que a verdadeira orixe da crise está no sistema. Nesa casuística, a precaria situación laboral enfronta a un traballador alemán e a un inmigrante búlgaro. Lles Link ten que demostrar, e esa é a nosa obrigación, que as fronteiras non existen entre os cidadáns, entre os gregos e os alemáns, entre os italianos e os portugueses. Os límites están entre as persoas de arriba e de abaixo, entre as ricas e as pobres. É neste ámbito onde a esquerda europea ten que profundar máis.
Die Linke foi o único partido do Bundestag que criticou a actual crise política que se vive en Europa por mor da crise. Cales son os motivos e cales as consecuencias desta crise?
As consecuencias da crise pódense ver en toda Europa. En Grecia, un terzo da poboación xa non ten seguro médico. O gasóleo dos quentadores é tan caro que a xente se ve obrigada a tirar os vasos para quentalos no inverno. Cada vez son máis os cidadáns que abandonan a súa casa –isto ocorre máis que en ningún outro país–. Entre o 50% e o 60% dos mozos non ten opción a ter un traballo e unha vida independente. Nós cada vez vemos máis falta de perspectiva. En canto ás causas, no sector da construción que fracasou nos últimos anos investíronse 4,5 billóns de euros. Agora falta ese diñeiro e, en lugar de sacrificar os beneficios da crise, recórtase no sector público e nas políticas sociais.
Que medidas propoñen para facer fronte á crise?
Non podemos facer fronte á crise sen aplicar unha serie de medidas. Necesitamos máis soldos, pensións e prestacións sociais. Temos que acabar definitivamente coa política de austeridade da troika. É necesario que haxa unha maior participación nos custos da crise, é dicir, que os que máis beneficios económicos teñen fagan unha maior achega económica, e non os que menos diñeiro teñen. Necesitamos unha nova ordenación do mercado financeiro. Se todas estas medidas puidésense aplicar de forma colectiva, tería máis esperanza que a que teño coa actual Europa.
Proximamente celebraranse as eleccións ao Parlamento Europeo. Como ven a colaboración que se pode facer cos partidos políticos de esquerda?
Por unha banda, penso que, como partido de esquerdas en Europa, temos a oportunidade de conseguir bos resultados nas próximas eleccións. A nosa actitude ante a crise diferéncianos dos nosos competidores. Debemos aproveitar esta oportunidade. Doutra banda, a colaboración con outros partidos da esquerda europea pódese potenciar máis. Os problemas no ámbito europeo requiren unha resposta a nivel europeo. Por iso, deberiamos traballar en proxectos concretos que poidamos levar a cabo conxuntamente. Por exemplo, impulsando o imposto aos ricos que se pode aplicar en toda Europa.
É posible que este ano haxa referendos de autodeterminación en Cataluña e Escocia. Cal é a súa opinión sobre estes procesos?
Os dous casos son moi interesantes, pero non podo facer ningunha previsión. En calquera caso, en ambos os casos estamos a falar de procesos democráticos, e os resultados hai que aceptalos. De todos os xeitos, eu, como persoa de esquerdas, considérome internacionalista. En Europa, a esquerda só conseguirá o éxito traballando xuntos. Non estou seguro de que ter un novo límite territorial non poida ser prexudicial.
No marco das protestas en Hamburgo en defensa do centro social ocupado Rote Flora, as autoridades decretaron aos Gefahrengebietes ou “focos de risco” excepcionais. Vostedes criticaron duramente estas medidas. Veremos máis no futuro para reprimir as protestas sociais?
Hamburgo é o bastión da SPD. Os socialdemócratas aínda non superaron a vitoria dos democristiáns (CDU), liderados polo populista Schill, nas eleccións municipais que se celebraron hai uns anos. Naquela época era unha crítica ao SPD, que non tomara medidas drásticas contra a xente radical. O partido socialdemócrata agora, que ten de novo a alcaldía, quere mostrar a súa fortaleza, polo que perdeu o sentido da proporcionalidade. Así nacen de forma aleatoria os Gefahrengebietes, e os cidadáns ponse baixo sospeita. Eu creo que non pode ser máis populista. Detrás das protestas de Hamburgo hai outros problemas como o encarecemento das rendas ou a escaseza de oportunidades de conseguir unha vivenda digna. Con todo, este alcalde investiu miles de millóns de euros en obras faraónicas como a Filharmónica de Elba. Se alguén quere facer algo pola paz social en Hamburgo, non debería ameazar de forma indiscriminada aos cidadáns. Pola contra, todas as persoas deberían preocuparse por ter unha vivenda digna.
Aufstehen mugimendu berriak migratzaileen gaiarekin desados daudenak bideratu nahi ditu justizia soziala ardatz duen proiektu batera.
Abuztuan, Italian oporretan zegoela, ezagun baten eskaria jaso zuen Diether Dehm alemaniarrak: ama galdu eta gerratik ihes egin zuen 20 urte baino gutxiagoko afrikarra (datu gehiago ez dute eman nahi izan, badaezpada) eramango al zuen autoan ezkutaturik Alemaniara, han bizi den... [+]
Europako ezkerrak moneta sistema malguago baten aldeko apustua egin beharko lukeela eta "B plana" garatu beharko lukeela uste du Oskar Lafontaine Alemaniako ezkerreko Die Linke alderdiko presidente ohiak. Gako hauek krisi ekonomikotik irteteko ezinbestekoak liratekeela... [+]
Hanburgoko Rote Flora zentro sozial okupatuta defendatzeko protestetan izandako istilu larrien ostean, salbuespen egoera ezarri dute hirian. Poliziak edozein identifika eta atxilotu dezake, delitu zantzurik ez badago ere.
Euskal Herrian egindako ibilaldiaren barruan, Aralarrek sortu berria duen Ezkerraberri fundazioak gonbidatuta Donostiako Koldo Mitxelenan mintzatu da Florian Wilde Alemaniako Die Linke alderdi ezkertiarreko kidea.
Euskal Herrian egindako ibilaldiaren barruan, Aralarrek sortu berria duen Ezkerraberri fundazioak konbidatuta Donostiako Koldo Mitxelenan mintzatu da Florian Wilde Alemaniako Die Linke alderdi ezkertiarreko kidea. Areto bete samartu bati aritu zitzaion Wilde, aurkezpenak Inaki... [+]