O Grupo Mondragón atópase ante un problema moi grave que terá que resolver o mellor posible si non quere provocar un desastre: perder miles de empregos e destruír o núcleo duro da súa rede de produción. O problema xa non é só a paralización dos pagos de Fagor Electrodomésticos e a débeda financeira xigante de Eroski de 2.500 millóns de euros. O problema agrávase cando se atopan uns 40.000 aforradores pequenos que compraron achegas subordinadas de Eroski e Fagor, que suman un total de 845 millóns de euros. E a situación complícase aínda máis cando a sentenza dun xulgado de Bilbao abre a porta á devolución do diñeiro a estes aforradores.

A proposta provisional de Eroski e as entidades financeiras para pagar a débeda a estes aforradores -a cancelación do 30% da débeda, o cobro do 15% en diñeiro líquido e o 55% restante en bonos de 12 anos- non convenceu aos propietarios das achegas. Si non se mellora esta proposta, os aforradores iniciarán a vía xudicial e xa sabemos cal vai ser o criterio do xuíz a partir de agora. Pode Laboral Kutxa facer fronte ao seu parte de responsabilidade? O Grupo Mondragón será capaz de responder a esta situación? Só eles, parece que non.

Para satisfacer as demandas dos aforradores e salvar a Mondragon, hai que pensar noutras solucións, e é posible que bancos e caixas tamén teñan que saldar parte da débeda que Eroski ten con eles. Ao longo de todos estes anos, cando houbo riqueza, estas institucións obtiveron numerosos beneficios a través das operacións do Grupo Mondragón. Agora, unha vez que chegou a escaseza, deberían axudar a resolver esta grave situación e aceptar que se lles pague parte da débeda. Desta forma, Eroski sería capaz de facer fronte ás demandas dos aforradores e Mondragon mantería os seus postos de traballo, continuando xerando riqueza ao servizo do País Vasco. Mondragon ten que facer autocrítica, pero non pode fracasar. Para Euskal Herria é vital.