Desde o mesmo Larre-Gain, a Fundación GPS preparou unha excursión guiada dun par de horas para coñecer o parque natural de Aiako Harria. O parque captura a zona de Irún a Hernani, pero neste caso trátase dunha zona que se estende polos arredores do río Urumea, pola súa riqueza paisaxística cultural e de valores naturais. O visitante ten a oportunidade de mostrar paraxes, coñecer animais, plantas e arboledo de Euskal Herria e ver os restos que o ser humano deixou ao longo dos anos. Os organizadores din, ademais, que non é un paseo duro e que está en condicións de realizalo todo o mundo. No mesmo Larre-Gain móstrannos o proceso da sidra, os utensilios que utilizan, as diferenzas dos lagares de antes e de agora, os tipos de mazás que utilizan, etc. e terminan a visita coa comida da sidrería.

Nestas contornas podemos atopar diversos restos deixados polo ser humano: Trátase de dólmenes cunha datación de entre 5.000 e 6.000 anos, e tamén se atoparon sarones medievais que só se atoparon no País Vasco. A Fundación GPS, en colaboración con Larre-Gain, ten como obxectivo dar a coñecer a contorna á cidadanía para que a ame e cóidea. Algúns coñecen o lugar como os Montes Lícitos do Urumea, que era terra comunal, un lugar de montaña que no seu día foi xestionado e organizado pola cidadanía. Os citados seles formaban parte desta organización. Os seles son as zonas circulares que se marcaban na zona para controlar o gando e a explotación dos campos e que algúns uniron ao megalitismo. En Hernani, parece que a XI-XII. Persoal subalterno Para facer o círculo, marcaban o primeiro centro, colocaban nel unha pedra chamada austeridade ou artamugarria e logo facían o círculo cunha corda ou unha especie de compás. A austeridade ou araña do centro segue no seu sitio, tal e como se observa no percorrido. Estas zonas circulares marcadas definían a área de cada grupo de gando. Podían saír do sol, pero á noitiña tiñan que volver á cuadra. Deste xeito, medíase a explotación do campo e só utilizábase o gando autóctono. Si pola noite atrapaban a un animal fóra do seu sitio, raptaríano.

Sidrería aberta ao público desde 1995

A familia de Larre-Gain leva anos elaborando sidra. Con todo, a posibilidade de abrir ao público remóntase a 1995, data na que levan a cabo as comidas en tempada de txotx. Ao redor de 130 comensais. O vello lagar mantense exposto no seu lugar anterior, dentro do edificio, aínda que o que agora se utiliza para o traballo é outro. O sidrero da zona, Joxe Lasarte, subliñou que a mazá que lles faltou durante anos trouxérona de fóra, pero que si hoxe non teñen suficiente coa súa mazá tráena dos arredores, a do País Vasco. Por tanto, o que se achegue a Larre-Gaina pode gozar dun zume elaborado con mazá autóctona.

A maioría das sidrerías de Hernani quedan fóra do val de Osinaga, no camiño cara ao barrio de Ereñozu, no barrio de Epele. Con todo, en tempada de txotx está ben comunicado co pobo, xa que o autobús se sobe até alí os fins de semana. Lasarte di que a xente que se achega desde fóra coñece moitas veces só o autobús que atropela á outra zona, pero que este tamén ten o seu servizo. Tamén aconsella a quen teñan interese en acudir á semana, que llo digan con calma no momento de realizar a reserva, xa que saben que a xente adoita querer evitar os riscos das estradas e que si se trata dun grupo un pouco pequeno, poderíase facer algo.

Din que para as sidrerías, como na maioría dos campos, foron tempos mellores. Cada un está a xogar novas cartas coa súa singularidade e o que pode ofrecer, e Larre-Gain ten vantaxe sobre a contorna. Anteriormente, e aínda que non formaban parte dunha oferta aberta, realizáronse este tipo de paseos e comidas cos grupos organizados. Pero agora, coa axuda da Fundación GPS, quixeron dar o salto. A forza que adquiriu a tempada do txotx nos últimos anos non se limita á sidra. Queren dar a coñecer á xente a importancia da zona para ver e valorar a riqueza que temos. En lugar de vir só á sidrería a comer, teñen como obxectivo ofrecerlles a posibilidade de pasar a mañá ou a tarde.

Aínda que as kupelas só ábrense no tempo do txotx, esta nova opción é válida para todo o ano. Tamén preparan visitas especiais para as escolas. Nestes casos suprímese a comida e só realízase a excursión e a visita á sidrería. Un plan que aúna natureza, historia e cultura é válido para todas as idades, e que se pode realizar na saída do colexio, en amigos ou en familia.