“Todo parece, todo é mentira. Bela como falsa” gritan os membros de Leihotikan. Os amigos de Willis Drummond profundaron na mesma idea cantando “os heroes son pantasmas, si non crees, non existen… Xa están!”. Hoxe en día as imaxes son imprescindibles para mirar e interpretar o mundo. Tamén son capaces de cambiar formas de relacionarse co próximo. Dependendo do tamaño do que nos poñamos ou da volta á cintura, estamos a vivir prexuízos. E nesta liga de falsas aparencias o equipo feminino xoga sempre en campo exterior, con dous xogadores menos e o rival comprando un árbitro. De feito, a preocupación pola aparencia que sofren as mulleres desde a infancia, é unha presión enorme de estar sempre bonita, sempre bonita.

A fotógrafa Gracie Hagen puxo ante o obxectivo da cámara a persoas de diferentes formas e figuras, sobre todo mulleres, espidas na iniciativa Ilusions of the Body. Sen alterar o encadre e a contorna, fíxolles dúas fotos: á esquerda con póuselas propias das sesións fotográficas e á dereita cunha actitude completamente diferente. O contraste foi suxerido precisamente para reflexionar sobre o que o corpo ten que representar e sobre as normas que temos para mirar.

Os medios de comunicación dependentes da publicidade, a maioría, “adoitan sacar á luz o máis belo da xente e nós comparámonos con esas imaxes”, sinala Hagen na presentación do proxecto. As imaxes sen pouses ou Photoshop son escasas nos medios masivos. Sempre recto, coa maquillaxe axeitada e o sorriso de Profident. Como di o fotógrafo na web, “con esta serie quixen mostrar corpos, etnias e xéneros diversos, para facer ver que non existe unha ‘aparencia normal’, para lembrar que somos de diferentes tamaños e formas”. Volvendo á música, os amigos de Koma dixéronnos o mesmo, si queremos máis navarros: “O presentador de Teleberri, Birgina de Rocío, os directivos da multinacional, a estrela da radio… imaxínaos no cacao”.

Tedes máis proxectos, fotos e vídeos do autor na web do fotógrafo graciehagen.com.