Michele Angiolillo é unha figura emblemática en Bergara. A militante anarquista condenou á morte ao político español Antonio Cánovas do Castelo por ser asasinado no balneario de Santa Águeda de Mondragón. Tras pasar os últimos días no cárcere de Bergara, foi condenado a penas de cárcere por un delito de homicidio. Hoxe en día, este edificio non é unha prisión, senón un gaztetxe, e a biblioteca que organizaron leva o nome de Angiolillo.

Aitor Arantzabal, consciente de que se trata dun personaxe que merece máis atención, dedicouse a escribir un libro sobre Angiolillo. Á hora de analizar as posibilidades de publicación, o que máis convenceu foi a do auzolan. Cada un dos participantes montou unha das 56 páxinas do libro e posteriormente déronlle forma na imprenta Irrintzi de Vitoria-Gasteiz. A pesar de recoñecer que era a mellor opción economicamente, o autor confire á acción un valor simbólico. E é que, ao seu xuízo, o pobo de Bergara “ten unha débeda con Angiolillo” e serviu para que a cidadanía coñeza máis a súa historia.

Proxecto en colaboración

Auzolana, en si mesma, foi a fase de montaxe, e Arantzabal é o autor do libro. Con todo, o escritor subliñou que o resultado é froito da colaboración que se deu ao longo de todo o proceso. Desde que naceu a idea, participou moita xente. Nun primeiro momento, catro novos iniciaron o proxecto recollendo documentación sobre Angiolillo. Para iso, contaron coa axuda do escritor Koldo Izagirre, que foi quen relatou os feitos. Pasaitarrak en 1996 Nik ere Xerminal! Publicara a novela O clamor que quería facer. Nela faise referencia á vida da militante italiana. Despois, encarceraron a Arantzabal e foi entón cando escribiu a maior parte das pasaxes. Foi necesaria a axuda de familiares e achegados para sacar a documentación do cárcere. Por tanto, o colectivo tivo unha gran forza neste traballo. Segundo recoñeceu o propio autor, “o único protagonista é Angiolillo”. Grazas á colaboración recibiron e presentado o seu traballo.

Desde a primeira edición do libro imprimíronse 260 exemplares, pero esgotáronse en poucos meses. Por iso, en setembro volveuse a convocar o auzolan para a segunda edición, co obxectivo de publicar outros 300 exemplares. Ademais, trátase dunha publicación máis coidada. Revisan a redacción e engaden suplementos. Por exemplo, os poemas de Koldo Izagirre, un texto que resume a historia do libro e dúas cancións do grupo de Bergara Fly Shit. Cabe destacar que nos actos de presentación da obra subliñouse a importancia do auzolan, deixando claro nos murais que se trata dun libro “escrito por Arantzazu e realizado entre todos”.