Ramón Labaien faleceu na noite do 13 de decembro aos 85 anos de idade. Foi un home de política e cultura, e sobre todo, un apaixonado impulsor do eúscaro.

Naceu en Tolosa (Gipuzkoa) en 1928. En poucos anos, co estalido da guerra en 1936, a familia Labaien Andonaegi equivócase en Lapurdi. O pai de Ramón era Antonio María Labaien, alcalde de Tolosa en representación do PNV. Regresaron a Gipuzkoa en 1944.

Labaien estudou Química en Madrid e desde entón traballou en moitos campos. Traballou na industria conserveira, foi director do Hotel Londres de Donostia-San Sebastián e tamén foi presidente da Caixa de Aforros Municipal de Donostia-San Sebastián. Carlos Garaikoetxea trasladoulle ao Goberno Vasco, onde foi o primeiro conselleiro de Cultura tras o franquismo. Ocupou este cargo entre 1980 e 1983. Nunha entrevista concedida a Jakin, Imanol Murua Uria, afirmaba que Garaikoetxea propúxolle ser conselleiro de Interior, pero que el negouse a facelo. O Departamento de Cultura foi o encargado de crear EITB, e o Goberno Vasco tamén o fixo. Foi un dos principais impulsores da televisión e rádioa en eúscaro. Segundo dixo, non sabían canto tempo ían durar no goberno e era urxente pór en marcha a televisión en eúscaro, “non estabamos seguros de que coa televisión o eúscaro ía durar, pero tiñamos a certeza de que non ía durar sen a televisión”. O Instituto de Alfabetización e Reeuskaldunización de Adultos (HABE) tamén se creou cando era conselleiro; a Orquestra Sinfónica de Euskadi, Antzerti e a Lei do Eúscaro.

Foi alcalde de Donostia-San Sebastián entre 1983 e 1987.