Só a poesía non pode
- Resido en París Koldo Izagirre Susa, 2013 Literatura para Adultos - Poesía
Pedíronme un comentario urxente para o suplemento do Arco Iris de Deia sobre a poesía de Izagirre, e cando lin que aínda vivo en París un terzo desta última, o interior fíxome unha cousa, unha emoción O que me levou aos tempos en que lin o reino dos supostos muíños, á militancia en que empezamos a recoñecer que a poesía tiña unha función. Escribín: “Do mesmo xeito que a nosa voz no exilio, paréceme Joseba Sarrionandia, Koldo Izagirre…”. E reafirmo esas palabras en Paris, onde terminei e pechei con pena, o ceo puro e o sol frío, e volvo dicir, a letra de Izagirre ten unha música especial, é forte e suave, e inapelable ao consenso.
Como só a poesía non pode conquistar corazóns e conciencias, Izagirre converte os relatos en poemas e en manifestos do noso tempo, xa sexa en versos, en palabras sen medida ou como artigo.
Utiliza San Sebastián como metáfora deste comezo de século. A arquitectura describe a época dos hipócritas que triunfaron sobre o urbanismo, onde a aparencia non quere a esencia, onde o turista quere atopar o mesmo en calquera sitio. Dinos dun 8eme arrondissement da cornixa cantábrica que se avergoña da necesidade, por tanto, para ter coidado, que aínda non chegamos ao final da historia: “Se ninguén máis se achega, eu sei que as plantas primarias non se han mejillado nas beirarrúas, senón nos camiños queimados que estragamos os zapatos”.
Izagirre optou por unha linguaxe coidadosa para esta topografía, afastado da poesía excesivamente poética e da rixidez realista. O eúscaro do libro é case unha linguaxe ao servizo desa virtude intermedia, que se afasta do mal vasco exemplar e lémbranos o ton co que realmente falabamos en eúscaro. A lectura é doce e o libro sobresaliente; é conmovedora polas súas formas, pola súa riqueza e flexibilidade euskaldun. Grazas a este linguaxe converter na pura goma do pneumático sen rodas, o “pneumático de ollos buxán”, e na propia clave da poesía a expresión do verbo: “O corazón non anda/ sempre o mesmo corazón”.
Izagirre desexa desde a autonomía de escritor a súa forza para reforzar as novos paradigmas. Deséxanos a ilusión dunha extensa literatura culta a través das páxinas, utilizando eurrez-eurrez, como imaxinación, saber do pobo. A forza de poesía, a propia poesía verase superada pola sociedade a través das contradicidades.
Sorprendeume –en bo sentido– este novo proxecto. En Bergara, Aitor Aldanondo, creado ao redor dunha pedra, ten moitos sentidos. Neste traballo quixo sacar dalgunha maneira o que viviu durante anos.
Aldanondo iniciou a súa carreira musical no grupo da Brigada Criminal,... [+]
Con motivo dun documental sobre Eñaut Elorrieta, convidáronme a Tabakalera fai dous ou tres semanas. Gustoume a invitación á estrea coloquial, pero cando me acheguei ao cine empecei a atopar moita xente, aí Paul e Itziar, aí Maiz, aí Eneko, Olatz e Idoia, aí Miren, aí... [+]
Ás veces hai que unir moitos elementos para obter un resultado que non prevexas. Isto ocorreu dalgunha maneira co grupo Feline, creado entre Gernika e Bermeo. Iñaki Baini, do grupo Primeiros Auxilios punk, comezou a xogar coa electrónica en casa e gravou algunhas maquetas. A... [+]
"Aquí, como unha revelación, vese máis claro o espazo e o tempo". Miren Narbaiza volve e grazas. Narbaiza é un dos cantantes máis especiais da escena. Non hai máis que ver como goberna as novas cancións.
Porque á maioría dos creadores pásanos que o que facemos é a... [+]
Alegreime moito de que os irmáns Artza, xunto coa posta en marcha da nova discográfica, tivesen a intención de recuperar e sacar en vinilo a maqueta de Barrakos, onde a compraría? De feito, a maqueta citada, de 1990, é un tesouro que a nosa música quedou inadvertido na... [+]
Non hai outro camiño, hai que cambiar o que non che gusta e crear algo máis: rompelo e empezar de cero. Esa foi a base do punk, e iso é o que Leire Led Inferno (voz) e Txerra Bolinaga (batería) decidiron cando o grupo Piztupunk disolveuse voluntariamente e decidiron desde... [+]
Si es dos que escoitas música en Internet, case seguro que coñeces Kokoroko. Igual cres que non, pero colle un segundo e busca a Abusey Junction. O riff melancólico guitarra de Óscar Jerome foi coñecido por estar entre os favoritos do algoritmo de plataformas como Spotify... [+]
O grupo Neoma leva á percusión da tradición, cun coidadoso molde electrónico. Leire Etxezarreta, Amets Ormaetxea e Irati Gutierrez de Arrasate, Garazi Otaegi de Asteasu, Eneritz Aulesti de Zarautz, Maria Lasa de Zizurkil e Alaitz Eskuero de Deba son o sete membros. Todos son... [+]
En 1988, en plena etapa de mocidade punk e RRV en Euskal Herria, entre Bilbao e Santurtzi, catro valentes mozos que miraban á música transoceánica, incluídas as antípodas, fundaron o grupo A Seita, un dos impulsores do pioneiro fanzine A Herdanza dos Munster. Ademais de... [+]
Euskal Herria non emitirá historias como Searching for sugar man. Diminuídos e desfavorecidos, que lle imos a facer. Pero este pequeno pobo, e o gran inferno, é o que deu moitos mitos que saen das sombras e volven ás sombras.
Na década de 1980 tivo a súa bautizo musical o... [+]
O grupo Perlata de Arrasate non vai casar con case ninguén. Desde 2015 están a facer o seu propio camiño, mirando o que se fai ao seu ao redor, pero nunha dirección e ritmo propios e non tranquilos. Levan bastantes discos e quilómetros nas costas. Sorprendeume, pero ao... [+]
A crise pandémica foi tamén unha nova oportunidade de rexeneración, como demostrou o grupo Odolaren Mintzoa de Usurbil. O seu traballo burlándose da normalidade, foi curado a lume lento nos estudos Garate de Andoain. Coa axuda de Kaki Arkarazo recolle 8 cancións... [+]
Calquera de nós, cada un de nós, somos necesariamente un reflexo nadando nun mar inmenso rodeado de ameazas, oportunidades e outros moitos seres vivos. Temos un bo traballo na xestión da nosa propia liña de flotación, ademais de elixir ben que recoller e prescindir das... [+]
Ao final fíxoo. Por fin, tras anos de andaina, o bertsolari Odei Barroso sacou o seu primeiro traballo en solitario. Bo, o bertsolari non. Raplari antes de ser bertsolari. Pero a sabedoría do verso vén ben comenenciuda, para dicir con rima aos que tiña que dicir e sacuderse... [+]