O portal Aiaraldea.com é a ferramenta máis potente da asociación, e un dos primeiros pasos da asociación foi a súa creación. Posteriormente, púxose en marcha a radio por Internet, e en outubro púxose en marcha a revista, a quincenal. Trátase dun proxecto que vai máis aló dos medios de comunicación pero que conta coa Xanela de Comunicación Aiaraldea. Traballan coa comunicación no seu sentido máis amplo, nunha rede duns 50 voluntarios. Aiaraldea é unha das cuadrillas alavesas que agrupa aos seguintes municipios: Amurrio, Artziniega, Ayala, Llodio e Okondo.

A idea naceu hai catro anos. Segundo explicou Irati Mendiguren, membro da asociación, a idea inicial era a de crear unha páxina web: “Queriamos dar praza ás actividades das asociacións e á actualidade da comarca”. Buscaron xente para o proxecto: Os “albaneis” para crear a web, os cidadáns que estaban dispostos a escribir noticias, os afeccionados á fotografía, os vídeos afeccionados... Coa escusa da web, xurdiron diversas motivacións para que os mozos se mergullasen na normalización do eúscaro. A radio naceu máis tarde, e alí as cuadrillas de mozas e a cidadanía amante da música viron a forma de participar nela. Hoxe en día, ao redor dunha vintena de persoas traballan na radio realizando o programa.

Cada outono organízanse talleres multimedia para a formación dos membros da asociación e abertos á cidadanía. Ademais, a asociación tamén organizou espectáculos culturais, realízanse rallys multimedia con centros escolares… Para levar a cabo estas iniciativas contan cunha ampla rede social. “Cada un traballa desde o que sabe, dedicando o seu tempo. Aí está, na miña opinión, o encanto da asociación e a razón pola que esta avanza”.

O proxecto foi crecendo e hai dous anos, ademais do traballo dos voluntarios, comezaron a crear postos de traballo para os traballos que máis dedicación necesitaban. Na actualidade a Asociación conta con catro traballadores. Un deles encárgase da coordinación e financiamento dos voluntarios. Na redacción hai dous empregados, un encargado da web e outro da revista. Unha cuarta persoa ocúpase da área técnica e comercial.

Saltar ao papel

O primeiro número da quincena Aiaraldea saíu á venda o pasado mes de outubro. É gratuíta. “Neste momento na comarca non se distribúen xornais gratuítos, nin en castelán. É un campo que foi incrible acoller ao eúscaro”. En palabras de Irati Mendiguren, a acollida por parte da cidadanía foi boa. Reparten panadarías, quioscos, colexios, bares, euskaltegis, paradas de autobús... “Algúns comercios tamén pediron que deixen máis exemplares”. De momento, repártense 10.000 exemplares, e estase comprobando nos primeiros números se a tirada é a axeitada para a ocasión.

Máis rápido, con aiaraldea.com, a asociación chegaba sobre todo aos mozos. Co salto de papel chegan a un público doutra idade. Ademais, segundo Mendiguren, chegaron a un portal en eúscaro con xente á que nunca chegaría pola súa conta: “Espertamos a curiosidade da xente que quizá até agora non daba especial importancia ao eúscaro, e só por iso, merece a pena”. Mendiguren recibe a revista en casa e imaxínase aos cidadáns preguntando aos seus fillos: Que pon aquí? Coñezo a esa persoa, pero non sei o que di. “Coa conta da revista creo que aos poucos se irán rompendo algúns límites entre as linguas”.

Eúscaro atractivo

Os membros da asociación tamén están a traballar na recompilación da memoria histórica da comarca. Este ano, con motivo do aniversario das inundacións de Laudio en 1983, prepararon un documental. O día da función a xente preguntaba, “que é, só en eúscaro? Que pena!” Aos poucos a asociación quere mellorar a calidade e producir máis produtos: “Queremos mostrar á xente que se poden facer cousas atractivas en eúscaro, que vivir en eúscaro pode ser, en definitiva, atractivo”.

En Aiaraldea, un de cada tres cidadáns é capaz de falar en eúscaro, e o seu uso é bastante baixo. O obxectivo da asociación é influír neste uso con actividades e produtos atractivos. A asociación funciona en eúscaro de forma natural: “Como anteriormente falabamos en eúscaro, é máis fácil que esa relación se manteña en eúscaro”.

Xornalismo popular

En Aiaraldea non houbo até agora medios comarcais: “Hai dous radios que non nos satisfán: Radio Llodio e Radio Ayala”. Segundo Mendiguren, ambos os medios de comunicación traballan principalmente a información institucional. “Chamamos xornalismo popular ao noso proxecto”, di. “Non somos xornalistas profesionais e aínda temos moito que mellorar en calidade, pero en comunicación temos outra cousa fundamental: a proximidade coa cidadanía”.

Agora, o reto, sen dúbida, é o quincenal: “Moitos nos dixeron, a revista gratis, nestes tempos, sobre a crise?”. Conta con subvencións do Goberno Vasco e da Deputación Foral de Álava. Recentemente alcanzaron acordos cos concellos da comarca. Contan tamén con socios e, coa creación da revista, comezaron a ofrecer publicidade. En palabras de Irati Mendiguren, se hai ganas e implicación, o proxecto avanza: “Cremos unha chea nisto e iso é o que fai funcionar”.