Segundo a compañía que xestiona a central nuclear de Fukushima, TEPCO, a auga radioactiva que se verte ao mar non contaminou a costa da zona, proba diso menciona os controis periódicos realizados no mar, a tres e quince quilómetros. O mesmo día en que TEPCO pronunciouse publicouse un novo estudo no que se mediu a maior concentración de cesións xamais rexistrada a un quilómetro da costa.

 

Isto é só un exemplo do que está a suceder en Fukushima. O que se di non ten fondos suficientes ou cambia a curto prazo.

 

Outro exemplo: Segundo TEPCO, na actualidade hai máis de 350.000 toneladas de auga acumulada por baixo da central, que se elevará a 800.000 no ano 2016. Para non verter esa auga ao mar, o ano pasado comezaron a construír un muro xigante baixo terra na costa, e espérase que a obra estea terminada ao longo do próximo ano. Ademais, prevese que o sistema de limpeza da maioría das sustancias radioactivas que conteñen as augas acumuladas xa estea listo.

Pero detrás desta información proporcionada por TEPCO tamén se pode facer a seguinte lectura: Trátase da cantidade de auga utilizada nos sistemas de refrixeración polas propias 800.000 toneladas, pero cal é a cantidade engadida polas choivas? O muro de non vertedura de auga radioactiva ao mar pode, en principio, impedir a saída da auga ao mar, pero, pódese asegurar iso, a máis longo prazo, nestes grandes espazos? Con que custo? O sistema de limpeza da auga ten como obxectivo limpar 62 dos 63 elementos, pero de momento só funciona unha de cada tres unidades, xa que as avarías se suceden unha tras outra.

 

Este asunto ten, polo menos na súa desgraza, un aspecto positivo: Como Fukushima é un laboratorio de ensaio, dentro duns anos o ser humano coñecerá mellor a tecnoloxía para controlar a radioactividade. Mentres tanto...