Disfrace de disfrace
O tema que toco no artigo, teño que confesar que ten moitos fíos e que a miña opinión non é dun experto. Quero falar da necesidade que temos as persoas de aparecer. En primeiro lugar, creo que se trata dunha conduta natural. En tamaño, alimenta o noso “ego” e a nosa necesidade de seguridade. Pódese situar na órbita do recoñecemento persoal, reparador para o mundo interior. Eu tamén, entre outros, podo sentir esa motivación, por exemplo, ao escribir este artigo en Argia. Por suposto, si as inputs que recibo do lector son positivas. Pero a escala da necesidade de aparecer é ampla. Nun extremo atoparíase esa “natural” necesidade que sente toda persoa, e no outro extremo, poríanos unha excentricidade; é dicir, o caso dese tipo de persoas que, si destácase, morre, si, si. Segunda confesión: Sinto rabia. Xa volo explicarei.
Vexo dous subconjuntos entre os que necesitan da excentricidade, que se quere manifestar sen medida. Os que están no primeiro subgrupo, a fama, necesitan ser obrigados a vivir, pero non ocultan esa necesidade. Viven esa necesidade honestamente, e así se nos presentan ante nós, sen engano, como os drag queen. Non me molestan nada, diría o contrario. Son paboreales, pero fano sen disimular. Moléstanme os exhibicionistas de segunda categoría, as yonquias doutras excentricidades disfrazadas. Prodúcenme vergoña e cólera externas aqueles que, con falsa humildade, desexan ardentemente o esplendor público. Moralmente non ven ben que se lles note, pero queren ou non, o que necesitan é respirar. Aparecen de forma sinxela e con falsa humildade, pero teñen habilidades sofisticadas e moi elaboradas para escalar e gañar posicións en diferentes aneis sociais. Non é raro, ademais, que se converta nun referente da cultura, os movementos sociais, a educación, a política, as cooperativas... En efecto, hai que recoñecer que teñen algunhas habilidades moi desenvolvidas.
Con todo, son, sobre todo, vendedores de si mesmos sen maletíns. Pero non se lles nota. Aí está a arte. E como conclusión, atrévome a dicir que canto máis buxán atópese o número de aplausos internos, máis famento estaremos dos externos. Coidado.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
En 2011 estalou o poderoso movemento do 15-M, que puxo en aprietos ao Govern catalán. Entre outras cousas, naquela ocasión a Policía abalanzouse sobre a indignada acampada da praza Cataluña de Barcelona e asediou o Parlament o día en que os activistas debían aprobar os... [+]
En Internet aparece o título dunha película que aínda vin de pequena cando buscaba a palabra Willow. Nesta película chea de fantasía, o protagonista, un pequeno home chamado Willow, transformou o mundo liberando aos seus habitantes dun reino opresor. Google acaba de lanzar... [+]
A charla de Irene Coulon sobre a bela dormente e a imaxe da incineración foi o tema principal da Feministaldia deste ano. Ha desgarrado as ideas culturais do soño, aclarando que tamén temos masculinizado o soño. Moitas das leccións (culturais) do soño están... [+]
Araia díxome que vos escribise. Díxome que antes de deixalos (fareino este ano), queren levarvos un texto meu, que eu nunca vos levei, e que merecedes, que sentiredes orgullosos de min. Non se pode deixar pasar unha oportunidade así. Non se que podo dicirvos que xa non volo... [+]
Recentemente tiven a oportunidade de ver o último traballo de Pierre Carles, un autor de documentais comprometido. Baixo o nome de Guérilla deas FARC, l'avenir a une histoire (guerrilla das FARC, o futuro ten historia), propón un relato renovado do conflito armado que durou... [+]
A mala xestión da pinga fría valenciana provocou un cambio nas alertas por meteorología adversa, como se puxo de manifesto na primeira tempada de "inverno". Ante a ameaza de que os ríos se desbordasen en Hego Euskal Herria, as indicacións de protección chegaron por varios... [+]
O emprendimiento está de moda. O concepto cobrou forza e estendeuse moito máis alá do vocabulario económico. Just do it: faino sen máis. Pero non o esquezamos: a lema vén do mundo da propaganda. É o disfrace da palabra ser compradores activos? Os empresarios actuais... [+]
Estamos nun caos. Iso dixéronnolo os medios franceses, que o Parlamento fixo caer ao goberno o 4 de decembro. O temor de que o caos político, institucional, social, económico ráptenos na horda do inferno a todos vénnos ás veas. En que comedia imos xogar! En que miserable... [+]
Seguramente, a maioría de nós xa compraron, aquí e alá, os agasallos para o Nadal. Porque a visita nocturna a Olentzero é unha gran cita, especialmente para os máis pequenos. Todos se preparan para esta frutífera época do ano: Bilbao arde tanto como Vitoria, Pamplona e... [+]
Que é o que máis che sorprendeu cando saíches do cárcere? Preguntáronme moitas veces no último ano e medio.
Ver que as rúas de Bilbao están cheas de turistas e de cans con dúas patas, por exemplo? Ou os cambios na situación política? O primeiro cansoume e amoloume... [+]
O tema das axudas para a aprendizaxe do eúscaro é realmente confuso. O cidadán que queira aprender euskera deberá acudir a máis dun portelo para saber canto lle custará o curso que quere realizar e de onde, como e cando obterá as subvencións. Porque aínda custa diñeiro... [+]
A comprensión e interpretación da lingua matemática é o que ten importancia no proceso de aprendizaxe, polo menos é o que nós dicimos aos nosos alumnos. A linguaxe das matemáticas é universal, e en xeral, a marxe de erro para a interpretación adoita ser pequeno... [+]