Cando a crítica e o público coinciden, cando unha película recibe os aplausos dos espectadores e os eloxios dos críticos, é sinal de que estamos ante unha obra a ter en conta. Exemplo diso é a película Soshite chichi nin naru/ Like father, like son do director xaponés Hirokazu Kore-eda. Obtivo o Premio do Xurado en Cannes, e o público outorgoulle a súa máxima cualificación no Festival de Cine de San Sebastián. Kore-eda é unha excelente historia chea de preguntas e reflexións que pon no punto de mira os modelos de familia, as relacións cos fillos e o papel dos pais.

En xeral, este ano puidemos ver traballos moi interesantes na sección Zabaltegi perlas. Por exemplo , Kaze tachinu/The wind rises, da man do animador xaponés Hayao Miyazaki. O pai de personaxes como Chichiro ou Totoro retoma nesta ocasión unha historia realista sobre os avións, a través do seu ritmo habitual, a súa estética e as súas belas imaxes. A chilena Gloria regalounos un retrato agridoce dunha muller cunha personalidade forte e intensa que quere seguir gozando da vida na madurez; a transgresión e a provocación poden ser sutís, delicadas e belas; e a francesa Jeune et Jolie (dirixida por François Ozon), que foi galardoada co Premio Beste Begiradak.

O Premio do Cine Vasco foi para o documental Asier ETA biok, pola amizade entre o ex preso de ETA Asier Aranguren e o actor e director Aitor Merino. Trátase dun traballo valente porque introduce o dedo nas cicatrices que provocan o picor e porque os dous protagonistas falan honestamente ante a cámara, sen evitar a crueza, dureza e complexidade de moitos temas.