En The Guardian lemos a David Bellos como os ingleses cada vez teñen menos tendencia a aprender a segunda lingua.

O articulista lembra a un Londres da infancia no que só se falaba en inglés. Hoxe en día, Londres converteuse na capital na que se falan moitas linguas.

Pero os datos de aprendizaxe preocupan ao xornalista. Os nenos e nenas aprenden cada vez menos a segunda lingua nas escolas, e desde a década do noventa teñen na actualidade as porcentaxes máis baixas. As universidades non funcionan mellor, as ofertas de aprendizaxe de segundas linguas descenderon.

Segundo o xornalista, cada vez son máis os ingleses que pensan que, ademais do inglés, non necesitan outro idioma que o inglés. Belos lembra aos romanos. Díxome que non foran tan parvos. Case toda a poboación do Imperio era bilingüe. O feito de que os ingleses non fagan nada para aprender novas linguas é unha nova invención que non fixeron as civilizacións anteriores.

Belos recoñece a existencia de sociedades que esixían unha única lingua, como Xapón entre mediados do século XVII e o XIX, pero Belos di que aos mozos ingleses actuais non lles gustaría esa actitude que naquel momento prohibía a comunicación co mundo en Xapón.

Na época de Easyjet, a compañía aérea que permite viaxar a moi baixo prezo, o comportamento dos ingleses sorprende moito. Lembrouse como a antiga elite de Europa estudaba o francés e como os franceses falaban outras linguas: catalán, bretón, alsaciano... Hoxe en día, dise que “todo o mundo fala inglés”, pero case todos eses falantes tamén falan outra lingua. Parece que un grupo moi pequeno tende a illarse do mundo –di o autor–, son as escolas inglesas que non teñen unha segunda lingua en casa. Nas escolas dificilmente empuxar a estudar bengalí, urdu ou polaco no patio.