Botellas de champaña, copas, trapos,
drogas, pancartas, bailes, cancións...
Pero a cámara fixo “zoom in”.
Deixa enfocadas ás
femias desenfocadas:
camisetas desgarradas, sujetadores
esmagados polas culebras
golpeadas... baila o
patriarcado en ton de
charanga para que os
sorrisos cubran os
corpos subordinados?

Algúns din “Alde!”, moitos
viran a cabeza suaves...
Tamén imos ouriñar de
dous en dous...
(Crese, con todo, libre).
Pero estamos tan afeitos
a que nos analicen
sen darnos conta.
Pregúntello aos
nosos corpos que se acazapan inconscientemente!
As mulleres sabémolo:
as mans sempre están aí.

En Menortza ou no País Vasco;
en Tahrir ou na Praza
Nova; na

desigualdade de mulleres e homes, no devir dos días.
Cantas mans na
cintura, contar aquí e contar en
desexos de gloria branca...!
Na garganta de
Lujanbio ouvín unha pregunta:
“Que, si este problema está na
base de todos?”.

Melodía: Do náufrago.