O papa Francisco realizou a semana pasada a súa primeira viaxe oficial para denunciar a situación que viven os inmigrantes no país. Marchouse a Lampedusa, unha pequena illa do sur de Sicilia onde é habitual que os inmigrantes aterren. Segundo algúns cálculos, nas dúas últimas décadas perderon a vida na canle de Sicilia ao redor de 25.000 persoas. En 2011, cando estalou o conflito en Libia, rexistráronse 2.700 mortos no país. O papa arroxou unha coroa de flores sobre o mar dos naufraxios. Tamén se atopou con inmigrantes africanos; o altar era unha patera; o crucifixo e o cáliz estaban feitos de fragmentos azuis que chegaran no tres fatídicas noites da primavera de 2011… Os restos de moitos dos falecidos seguen no cemiterio da memoria xunto ao campo de fútbol. O xesto deixa ao papa nun sitio privilexiado.

Criticou o "egoísmo de Occidente" ante a dor dos inmigrantes e criticou a "indiferenza da globalización", segundo Obama. Denunciou “a crueldade que hai no mundo, en nós, e en quen adoptando decisións socioeconómicas de forma anónima abren o camiño a este tipo de dramas”. Pediu perdón “en lugar dos que crearon estas situacións e dramas con decisións tomadas a nivel mundial”. Pero o papa non concretou as súas responsabilidades e perdeu unha boa ocasión para pór en evidencia as sopas do capitalismo e dos seus xestores.

Non son decisións anónimas. O FMI, o BM, a UE, EEUU, Rusia, China, a India, etc. son os responsables deste tipo de dramas. Esas instancias concretas son as responsables das guerras e conflitos, son as responsables do roubo dos recursos naturais do terceiro mundo, e por elas xurdiron fames negras e pragas. Como consecuencia das súas decisións, miles de inmigrantes tentan sobrevivir no mar. O capitalismo ten nomes concretos. O papa Francisco sábeo. E dada a súa capacidade de influencia no mundo, sería unha boa acción evanxelizadora si denunciáseos con nomes e apelidos!