Os demais crearanse na memoria de
Joxan Lizarribar

Cantantes: Equipo: Mikel Urdangarin, Petti, Olatz Prat, Arantxa Irazusta, Alex Sardui, Mixel Ducau, Eñaut Elorrieta. Recitando: Harkaitz Cano.
Cando: 21 de xuño Onde: No teatro Leidor de Tolosa.

No Leidor Aretoa de Tolosa, onde vivimos con moita emoción, crearanse os demais un espectáculo especial. Joxan Lizarribar, ex presidente do consello de administración de Berria, foi homenaxeado no acto celebrado o 21 de xuño coincidindo co décimo aniversario deste xornal.

Era inevitable, esperabamos un concerto con moita carga emocional e nalgúns momentos vivíronse momentos de emoción, sobre todo ao escoitar as reflexións dos cantantes que coñeceron a Joxan.

A pesar de que o ton melancólico estaba presente, as achegas dos cantantes mesturaron outras sensacións, e os que nos achegamos ao Leidor Aretoa puidemos escoitar un dos concertos máis belos dos últimos tempos. Entre os oíntes estiven con algúns coñecidos da cultura vasca.

Un escenario sinxelo e á vez elegante. Contaron cun equipo profesional que se adapta ás peculiaridades deste proxecto. Ademais, a excelente acústica obtida coa reforma da Sala Leidor axudou a garantir o máximo nivel de calidade sonora e facilitou o labor dos técnicos de son. Cos contrastes dos xogos de luces, os volumes creados entre as sombras, os artistas que se atopaban sobre o escenario tiñan elementos para brillar.

A impresionante voz de Estitxu Pinatxo foi a que deu inicio ao concerto, coas palabras de Bitoriano Gandiaga Hemen euskaldun izan… A impresión que causan as palabras do poeta non tardou en desatarse no público.

Un dos invitados de luxo deste concerto foi Mixel Ducau. Fai 35 anos o grupo Errobi cantou en Tolosa a canción Nire lekukotasuna (o meu testemuño) xunto a Eñaut Elorrieta, e formou parella con Olatz Prat, a canción Lurra. O artista, que tocou a guitarra acústica, a guitarra eléctrica e o saxo, gozou sobre o escenario con Xanet Arozena como cómplice da obra.

No escenario fóronse intercalando cantantes como solistas, parellas ou tríos. Por citar algunhas pasaxes, como cando a doce voz da mezzosoprano Arantxa Irazusta coincidiu coa suave voz de Mikel Urdangarin, ou cando cantaron Petti e Estitxu á vez, cando se duplicou a chama que teñen como solistas. Eñaut Elorrieta, cun timbre excepcional, puxo a súa sensibilidade nas cancións e a expresividade de Alex Sardui volveu sacar o aplauso e os berros da xente. A sala estaba moi quente.

Cancións variadas

Cantaron cancións de diversos estilos e ritmos: tango, pasodobre, blues, rock... Todos tiveron o seu momento álxido, debido a que a elección da canción que mellor se adaptaba aos rexistros de cada cantante foi ben feita. En máis dunha ocasión tiveron a oportunidade de lucirse tanto con cancións coñecidas de autores vascos como Laboa, Lete, Imanol, Lertxundi, como con versións en eúscaro de cancións internacionais –Joe Cocker, Janes Joplin, James Brown–. Tamén cantaron cancións propias. Nesta retransmisión en directo percibimos o espírito necesario para chegar á xente, máis nuns que noutros, pero chegamos a ese intento de transmitir, cada un á súa maneira, o que vivía.

Cabe destacar a actuación de Joxean Goikoetxea, que ademais de tocar o acordeón e o teclado, realizou varios arranxos de cancións e dirixiu ao grupo. O hernaniarra reuniu a músicos experimentados: Txema Garcés ao baixo, Xanet Arocena á guitarra, Luís Fernández ao cello, Nika Bitchiashvili ao violín e Oriol Flores á batería.

A retransmisión que o ano pasado homenaxeou a Xabier Lete por toda Euskal Herria continúa con esta nova edición da xira que nace co obxectivo de manter unha longa vida. Nesta ocasión foron máis libres tanto á hora de elixir as cancións como á hora de traballar os estilos musicais, sobre todo nas súas adaptacións. Varias cancións internacionais que se converteron en clásicos adaptáronse ao eúscaro coa recuperación das obras dos cantantes vascos. Continuaron coa súa aposta por unir a diferentes cantantes, reunindo a varias xeracións sobre o escenario, como escaparate de artistas punteiros cunha visión musical vasca. Coa construción da ponte coas novas xeracións, tamén se tivo en conta a territorialidad. Un recital colectivo, plural, que irá renovándose de vista a vista e que se vai revivindo coa ilusión de satisfacer á xente coas actuacións.