Cando a esquerda se levantou da sesta, a revolución estaba presente.
- Son moitos os movementos populares que están a nacer no mundo reclamando unha participación maior que a democracia parlamentaria. O xornalista español Emilio Pizocaro analizou na web Crónica Popular como se situou a esquerda tradicional, que funcionou como partido e como partido.
Hai uns anos, o filósofo francés Alain Buruu, adiantándose aos acontecementos, ofreceu unha tese valente: O século XXI vén cargado de revolucións democráticas. David Harvey reflexiona na mesma dirección no seu libro Cidades rebeldes: do dereito á cidade á revolución na rúa.
As manifestacións de Brasil e Turquía reafirman que Badu e Harvey non se equivocan. Como noutros momentos da historia, unha pequena faísca desatou o enfado da poboación en numerosos lugares do planeta. Ao chegar ao momento das explicacións, todos os analistas serios senten a mesma razón de fondo: os pobos esixen a participación. Non están dispostos a aceptar pasivamente o goberno multilateral da orde liberal.
As burocracias da esquerda tradicional mostráronse sorprendidas ante estes fenómenos e negaron calquera tipo de discriminación. Non é de estrañar. En España, do mesmo xeito que en Brasil, cando se formou o M15 algúns líderes de esquerda responderon con pouca confianza. Sucedía que a nosa vella esquerda estaba a quedarse durmida. Cando abriu de súpeto o ollo dereito, non faltaron os cacharros papeleros da matriz stalinista para menosprezar o movemento; non faltaron intelectuais para que se considerase un feito cultural efémero; non faltaron dirixentes de CCOO que dixesen que vía ao complot ultradereitista.
A vella esquerda non se deu conta de que estamos ás portas dunha época que vai ser revolucionaria. Estas grandes mobilizacións son o primeiro acto de erro de proba para os pobos. Están a medirse as forzas coas castes políticas ao servizo do capital financeiro.
Neste camiño non se pode descartar de antemán a participación nas eleccións. Outra cousa é pensar que é o único e máis importante medio. Iso é dar as costas aos feitos, non darse conta de que o sistema actual ha perdido toda lexitimidade democrática. Ten razón o profesor Manuel Castells cando di que o cambio virá da man dos “movementos rebeldes” e non das estruturas da vella esquerda, que non teñen pensamento estratéxico revolucionario.
Nesta nova situación, abrirá o ollo esquerdo a esquerda institucionalizada? Vai saír do sopor das eleccións? En realidade, si quere ser crible, terá que pór sobre a mesa non só unhas cotas parlamentarias, senón unha táctica e unha estratexia de transformación revolucionaria democrática. De momento, seguindo a Joaquín Miras e a Joan Tafalla, cada vez son máis os que cren que a vella esquerda é un problema e non unha solución.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]