Fronte ás “preferentes” de Bankia, neste recuncho diciamos hai uns meses que a Corporación Mondragón debía aclarar a situación das “subordinadas” de Eroski e Fagor comercializadas por varios bancos. De momento, a Corporación mantén un silencio absoluto. Con estas achegas de 40.000 persoas entre 2002 e 2007 ingresou 800 millóns de euros na súa caixa. Ao longo destes anos, miles de persoas (entre o 5% e o 7%) tiveron un gran interese a través destas achegas. Con todo, desde hai uns meses, por orde da Comisión Nacional do Mercado de Valores, os autores de devanditas achegas han visto que o seu valor nominal reduciuse nun 60%. No caso das accións “preferentes” comercializadas por Bankia e outros moitos, hai quen cre que vai ir perdendo aos poucos os seus aforros. Isto non estaba previsto para quen fixeron as súas achegas, a menos que Eroski e Fagor víronse afectados pola quebra, e isto era impensable a propósito da fortaleza da Corporación.

A cuestión está nos tribunais e no Parlamento Vasco. A Corporación Mondragón debería apostar seriamente por unha solución. Polo seu propio ben, e polo ben de todos os que creron en Eroski, Fagor e financiaron cos seus aforros. Sen esas achegas millonarias, nin Eroski nin Fagor poderían sobrevivir. Non parece que recorrer aos tribunais sexa a mellor solución para resolver o problema dos aforradores. A Corporación Mondragón, Eroski, Fagor, as entidades comercializadoras das achegas e os propios aforradores deberían buscar o consenso. Un acordo que garanta o valor nominal inicial, por exemplo, a devolución de aforros nun prazo razoable de entre dous e cinco anos.

A Corporación Mondragón non é Bankia. No seu interior non houbo nin ladróns nin estafadores. Agora ten a oportunidade de demostralo, porque, como el, hai quen apostan por “outra forma de facer negocio” que non é capitalista.