Non se pode negar a importancia que tivo o movemento feminista, especialmente para a muller, tamén para o home, en definitiva para toda a sociedade.

Con todo, o feminismo segue xerando dor, inquietude, odio. Cando falamos deste tema parece que nos referimos a un tema que está fóra de moda, un tema aburrido que se superou desde hai tempo. Adóitase dicir que se superou un conflito que empeorou as relacións entre mulleres e homes, pero non nos damos conta de que o problema que realmente nos separou é o machismo aínda vixente.

Non temos máis que ver a dolorosa noticia que nos chega de Bangladesh: centos de mulleres queimadas en chamas, pisadas baixo as pedras. Que un neno sen cabeza nO Salvador teña máis valor que a vida dunha muller, os asasinatos, os malos tratos...O
obxectivo principal da loita feminista é acabar co poder que o home quere manter sobre a muller, reivindicando que as mulleres somos persoas libres, pondo fin ás chagas amargas que durante moito tempo producíronse entre ambos os xéneros.

Hoxe en día, todo o avanzado no pasado parece perdido ou perdido, coma se non avanzariamos nada, o caso segue estando entre nós. Parece que nada cambiou nesta sociedade que segue marxinada pola muller no século XXI, aínda que se traballou moito.

Moitas persoas pensan que o feminismo é un movemento que reivindica a importancia da muller, pero as mulleres sempre tiveron coñecemento da súa importancia, o que realmente quere este movemento é que a muller sexa reinsertada nunha sociedade na que ela tamén é unha parte activa, que sexa recoñecida como unha persoa con dereito e oportunidade.

Nos últimos anos, a súa muller fixo un gran esforzo, traballou duro para prepararse a si mesma contra todas as tormentas que lle xurdiron na educación. Con todo, cometemos un erro, porque nos propuxemos ao home, e sempre pensamos que nós podiamos facer todo o que os homes puidesen facer, equivocándonos. Non é o noso obxectivo ser como un home ou facer o que el fai, digo sen ironía e sen odio. O noso verdadeiro destino é ser persoa.

As mulleres debemos pensar, imaxinar, soñar que tipo de persoa queremos ser, porque non hai modelos. A idea da muller actual, o concepto, está ligada á ideoloxía dominante da sociedade na que vivimos, temos que deixar atrás os vellos camiños que percorremos.

Unha feminista norteamericana con gran experiencia dicía que “o home está disposto a dar todo menos o poder”. Claro que temos que tomar o poder, pero para construír algo novo, a esencia do que agora vivimos, o núcleo, é o rexeitamento da muller. Neste tipo de organización societaria, o home ten o mando de facer leis que só a el convéñenlle, aínda que non teña cabeza, dirá que o neno é un neno.

A muller debe tomar o poder coa intención de cambiar a situación a fondo, tócalle ter moita forza para facer cambios profundos. Si quérese vivir en igualdade de condicións, a única opción que nos queda é formar persoas, novas sociedades.

“...As fillas da Eva negra.../A sede da luz/ a loita da autoridade da vida/ a liberdade/ a causa dos novos territorios/ Camiñamos polos camiños do sol/ Construímos novos soños”.