Así me dixo o meu amigo: “O feminismo está de moda”. Á vista da miña mirada escéptica, comezou a argumentar. “Entra en Internet e mira cantos blogs feministas hai. Les os xornais e case a diario atoparás un novo estudo desde o punto de vista feminista. Salta ás mulleres nas conversacións e darasche conta enseguida, a maioría ten obxectivos feministas, e hai moito no poder! As sementes sementadas polo feminismo están a florecer e estendéndose no último medio século. O urbanismo, o cine, a ecoloxía, a economía, a ecografía... están a revisar calquera realidade desde o punto de vista das mulleres”.
“É posible”, contesteille, mentres preparaba a munición dos argumentos opostos. “Pode estar de moda, pero o feminismo non chegou á moda. Si non, como é posible que as mulleres e os nenos traballen en condicións de escravitude nos países onde se produce a roupa? Cantas mulleres e nenos morreron no accidente da fábrica de Bangladesh? Realmente impórtanos onde e como se fabrica esa peza? Desde cando nos vemos obrigados a cambiarnos todos os anos? Por que estamos a seguir unha dieta constante para poder meternos nesas roupas? E por que podemos pasar horas mirando os escaparates e as revistas de moda? Non temos nada mellor que facer na sala de espera do médico ou na fila da carnicería?”.
Ao pasar por estas palabras, as voces dos meus pés deixáronse ver nos seus pensamentos. “E ti, sabio cerebro, para que estás a alimentar aos juanetes nestas duras plataformas de tacóns? Por que non déixasnos pisar tranquilamente a terra, como fan todos os homes? Non temos nós os mesmos dereitos que os pés dos homes? Camiñamos sobre as varillas das aguilas. Nós, os pés, non estamos de acordo! Queremos descalzos! Ademais destes malditos Juanetes, as costas tamén nos empezou a queixar, porque eses tacóns lle fan dano...”. “Con eses zapatos estou moi sexy”, contestei, tentando cortar a ese mantra quejumbroso. “Ademais agora afíxenme a ser máis alto, e cando me quito os tacóns sinto pequeno, gordo e normal”. Naturalmente, esta conversación entre pés e cabeza non saíu da miña boca. O meu compañeiro miroume, tratando de captar o significado do meu repentino silencio. Díxenlle adeus, que tiña présa, que aínda tiña que pasar polo máis aló antes de ir ao médico. "Ao médico?", preguntoume. “Si, con estes juanetes non se pode vivir tranquilos”.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
A consecución da Selección de Euskadi foi, sen dúbida, un logro histórico. Pero se queda niso, para moitos vascos –eu tamén, porque son navarro– será o día máis escuro e triste. Despois de gozar da alegría e a calor dos primeiros días, volvamos á realidade.
De... [+]
Os profesores de audición e linguaxe (PDI) e logopedas son profesores especialistas que traballan tanto na escola pública como na concertada. Entre as súas funcións está a atención directa ao alumnado con dificultades de linguaxe e comunicación, pero tamén o... [+]
As vítimas creadas polo PAI non son só docentes funcionarizados grazas ao proceso de estabilización provocado pola Lei do PAI, senón moito máis. A algúns se lles deu unha certa visibilidade mediática como consecuencia do recurso interposto por Steilas, pero a maioría... [+]
Nas últimas semanas estamos a ler "propostas" para a recuperación da liña ferroviaria Castejón-Soria e o mantemento da estación de tren de Tudela na súa localización actual, ou para a construción dunha nova estación de alta velocidade fóra do centro urbano coa escusa das... [+]
Ano da Guerra, ano da mentira!
Así o di a frase e así o corrobora a realidade.
Ante a situación de guerra no mundo e en Europa, o seu constante repunte e as posibles consecuencias que iso tivo e terá en Euskal Herria, o pasado mes de decembro varios cidadáns reunímonos... [+]
A restauración das características naturais da praia de Laga iniciouse hai tres décadas e continúa sen interrupción na restauración graduada a contrarreloxo.
Laga (Bizkaia) é un espazo excepcional, moi significativo desde o punto de vista natural e social. Trátase dun... [+]
Despois de tantos anos de loita por iso, 34 anos, precisamente, estamos moi contentos pola decisión que se tomou hai uns días, o 28 de decembro, día do Inocente, en Pamplona, na asemblea que organizou a Federación Internacional de Pelota Vasca. Porque ben, en diante teremos... [+]
Jar gaitezen 2025erako proposamen politiko gisa, Espainiako Auzitegi Kolonialaren (AN) epai guztiak berrikusten hasteko eta makila bakoitzak bere belari eusteko.
Unionismoarekin lerrokatutako alderdi, sindikatu eta gizarte-erakunde gehienek, eta ez bakarrik horrela... [+]
En febreiro de 2023 lin a noticia na prensa e depriminme porque me sorprendeu e deume que pensar. A tenda da rúa Jostaldi Kirolak Erdikale de Azpeitia pecharase ao público despois de 48 anos de andaina.
Iso fíxome viaxar no tempo. Estivera alí varias veces coa miña avoa,... [+]
A rede cidadá Sare convocou para o vindeiro sábado, 11 de xaneiro, unha nova manifestación en Bilbao en defensa dos dereitos dos presos vascos. Trátase dunha oportunidade única para avanzar no camiño da convivencia no noso pobo, tras décadas de violentos enfrontamentos e,... [+]
Camiño 20 de xaneiro. O presidente de Estados Unidos, Donald Trump, será investido o próximo 20 de xaneiro. As elites económicas afíns aos demócratas tentaron en varias ocasións acabar coa vida de Trump. Lograrán o obxectivo antes do 20 de xaneiro? Ademais, pretenden... [+]
Cando nos espertamos, culturalmente e administrativamente, a paisaxe mostraba un desastre de tres velocidades.
En canto á cultura, tiven a oportunidade –unha vez máis– de confirmalo o pasado 14 de novembro na libraría Menta de Ortzaize. Alí reunímonos porque Eñaut... [+]
A neve esconde a terra e as pegadas dos seres que buscan pracer. Baixo a beleza da neve hai tempo, anos, xeracións, efemérides, citas; pero cando pasa o tempo aparecen palabras que non se dixeron antes ou despois. A neve fainos lembrar que poderiamos escorregar e caer. Mentres... [+]
O mundo tamén o fixo, porque é un símbolo, porque na historia xa se fixeron e vanse a facer máis xenocidios (mala sorte, ouza, tocouche nacer alí), pero o de Palestina ten unhas características especiais: