Latxortena
O froito é o cume da planta. As que necesita para vivir a raíz, o talo e a folla. Cando xera máis alimentos dos necesarios, engordan as reservas. E unha vez madurado, si ten suficiente alimento na man, tenderá a aumentar. A maioría das plantas reprodutoras doarán a flor, a fecundarán e curarán o froito que as sementes chegarán. Si o beneficio que queremos quitar a unha planta é a flor, o froito ou a semente, non hai máis remedio que cumprir estas condicións: a madurez, que é o que moitas podas impiden, e os alimentos. Requisitos obrigatorios, pero non suficientes sempre.
Flores se se quere, pero froitos ou sementes se se necesita festa. Para producilas hai que fecundar a flor, confundir os dous sexos. Para iso, a maioría das plantas necesitan da colaboración: vento, insectos... Os máis importantes son as abellas. Si, o frutífero coñece a súa necesidade.As
flores son sobre todo trucos para atraer ás abellas. A cor, a forma, a estrutura, a actitude, a aparencia, o cheiro, o aroma, o néctar, o zume, o movemento, calquera xogo é bo para lograr o obxectivo da flor. Moitas plantas perderon a cabeza no seu traballo, volvéronse tolas e aparvadas, e dobregáronse e prisioneiras a mercé dun só insecto. Até o punto de producir a aparencia, o cheiro, etc., que el queira, xa non se pode volver, iso necesítase para o sexo, a froita, seméntaa. A planta creou unha beleza que non é máis que a dese insecto, unha capacidade para construír unha beleza exclusiva que me gustaría... Envexo os insectos, envexa.
Como abellas, abellas, abellóns... cada unha ten as súas flores, espéralles. Convén saber que ás necesitan as flores que producen os produtos que queremos obter. E axúdeme. E facede compañía.
Falando de froitos de beneficios imos á horta. Agora mesmo estase organizando o núcleo dos traballos da horta estival. Pensemos nos froitos que nos gustaría recoller: millo, faba, xudía, xudía, vaina, pemento, tomate, berenjena, fresa, cabaza, pepino, cornixon... Canto máis insectos polinizadores atraen ás súas flores, máis frutífero.O
tomate, por exemplo, é un autopolinizante, non necesita a ninguén por si só. Si o tempo é mediocre, non se pode tolerar ese movemento. O abellón é un bo compañeiro para iso. Nos tomatepés para achegalos ás flores ponse a latxortena, Lobularia maritima. Tamén se lle coñece como Alyssum. Un perfume exquisito chea de hortas e cestas de tomate.
Onte á noite saín tranquilo e a cazar caracois. Despois do fermoso día, o ceo despexouse completamente e todo apuntaba a que o rocío era fermoso. Coa esperanza desa humidade, sospeitei que o noso par, caracol e sereno, sairía a pasear.
Collino, collino. O crepúsculo... [+]
Existen outras vías que van máis aló da agricultura ecolóxica. O ecolóxico, nos nosos días de hoxe, só significa que cumpren cunha normativa. É un gran avance respecto da agricultura tradicional industrial ou capitalista, pero non é un destino para algúns... [+]
Cada vez ven máis modernos materiais nas hortas. Este horticultor cambiounos no inverno para comer coles na primavera. As plantas regordetas son trigueras para carafio e babosas, un alimento tenro. Pero tubos de plástico ondulado, botellas de auga de cinco litros... Todo está... [+]
Cantas horas pasaron os nosos campesiños na miseria do que vén do ceo? E os que terán que pasar. Xamais perderá ese medo ao que poida suceder co tempo, esconderase, afastarase, abanicarase, pero non poderá apartarse para sempre.
Preparamos unha bonita xira polas hortas de... [+]
Jon Sarasua
Fixeime nun recuncho da horta de Jacob. Joxean Artze fainos o cuco pola contraportada e Nemesio Etxaniz pola súa pliegue. Koldo Izagirre, Lauaxeta, Montoia, Juan Kruz Beloki, Borges ou Xabier Lete son outros dos grans que se poden atopar no fondo da horta. Entre a... [+]
Landaguneratu garen kaletarrok, mundu berri baten atarian, hainbat zailtasun laketgarriri aurre egin behar izan diegu. Landareei hitz egiten dien amona baten faltan, aro egokia denean zopizartzen ari den aitonaren irudiaren faltan… Idatzizko erreferentzia garbi baten... [+]
Na horta temos unha cuadrilla de amigos impresionantes. Ultimamente falamos da avoa mantangorri con motivo do asarre que fai a limpeza da cocheira e o pajarillo. Pero non é o único, nin sequera o único. Temos unha chea de amigos que fan un traballo parecido.
A dieta do... [+]
A horta é unha escola única. Nela pódense aprender moitas cousas. Non hai que admitir unha escola sen hortas. Exercicio, alimentación, biodiversidade, paisaxe cultural, xenética, de época, intercambio xeneracional, vínculos entre a terra e a nosa saúde, estética,... [+]
Este ano tocoume facer unha nova parada na ruta dos dólares de outono. Atopei o lagar por casualidade. Lagar de txakoli. Convidáronme a Lekeitio, a unha horta. Aínda que pareza mentira, atáronme desde a terra a Lekeitio, non desde a mar.
Antigamente o txakoli elaborábase... [+]
Lekak eta babarrunak aihena eskubiz aurrera luzatu eta haz daitezen, parda jartzen zaie geurean, Beterri alde honetan. Makila, haga, zurkaitza, arba... Izen asko du. “Parda” hitza inongo hiztegitan topatu ezinik nabilela “pordoi” aurkitu dut. Bai,... [+]
Lagun premian izaten da baratzezaina. Agronomo jarrera hagintaria maiz ikusten da: ni ingeniaria naiz, eta lurrak nik nahi dudana, nahi dudanean eta nahi dudan bezala emango du. Lagunak behar ditugula onartzea baino errazagoa da. Agronomiaren harrotasunetik, zaputza zaputzaren... [+]
A horticultura está a flor de pel. Alguén dixo: si queres vivir feliz, ponche nun horto e colle. Os novos horticultores que me rodean están máis felices, pero máis cansos. Eu, por suposto, estou a gusto, este ambiente que se está expandindo por todas partes é un... [+]