O lehendakari, Iñigo Urkullu, presentou un plan para fomentar o emprego na CAV e comprometeuse a crear 44.000 empregos até 2016, 12.711 deles este ano. A taxa de paro actual sitúase no 15,93% da poboación activa e en 2013 a crise económica deixará sen traballo a 19.000 persoas. Urkullu recoñeceu que este plan "non é curable", senón que servirá para "paliar" a falta de emprego que se está producindo en Euskadi. Para levar a cabo o plan destináronse 281 millóns de euros das arcas públicas en 2013 e outros 733 millóns de euros do ámbito privado. Todo iso, con todo, depende da aprobación dos orzamentos da CAV. Uns orzamentos que, precisamente, mostraron unha gran submisión a Madrid e a Bruxelas.

En primeiro lugar, sendo un plan estratéxico contra o desemprego, é sorprendente que se anunciou sen ser traballado con axentes sociais, patronais, sindicatos, deputacións e partidos políticos. Máis sorprendente aínda é que se trate dun plan sometido a aprobación de orzamentos. Teñen razón os que pensan que este plan parece unha operación de mercadotecnia, porque o Executivo de Vitoria-Gasteiz non ten un proxecto real e concreto. En caso de non saír adiante, o PNV xa ten preparada unha escopeta para disparar aos presuntos responsables: políticos e sindicatos que están na oposición.

En segundo lugar, tanto o PNV como o seu Goberno saben que o paro é estrutural na CAV e que as mantas paliativas non servirán para nada. Fai falta un plan estratéxico, un plan que ofreza maiores recursos económicos e outro tipo de medidas, como a división do traballo. O PNV apoia obras faraónicas como o TAV, que custarán 4.200 millóns de euros, e os jeltzales están dispostos a adiantar o seu financiamento. Está claro que para Urkullu e o seu partido o TAV é unha prioridade fronte ao desemprego. Contra o paro, operacións de mercadotecnia!