Despois de estudar turismo, quedou con algúns bos traballos durante varios anos, como no Guggenheim ou no ferry que fai a ruta Bilbao-Portsmouth. Fai máis de dez anos coñeceu á actual parella cando navegaba en barco. Nos últimos anos, con todo, Rubén estivo exercendo empregos cada vez máis precarios. O último, como dicíache no encontro de hoxe, foi o superminijob: dúas horas de contratación para descargar un camión.

Facía tempo que non vías ao teu amigo da adolescencia. Sen haberlle visto desde entón, non acertaría exactamente. Grazas a Rubén soubeches que unha empresa de testeo de alimentos paga tres euros por participar nas probas de cata e que para gañar o tres euros en total é necesario ir a pé á degustación.

Pero a situación inesperada ha chegado pouco despois, cando estalou en saloucos repentinos: víchesche a ti mesmo, un coñecido duns 1,80 metros de altura, suxeitándoche nos teus brazos, protexéndoche torpemente. Nese momento deuse conta de que lle sobran como suxería a aparencia. Pediulle perdón, moi avergoñado. “Bo, polo menos foiche ben, non?”.