Cigarro e café
Teña coidado! Sarna que, rasgando a pel do que pasa ao seu lado, leva unha espiña (Rubus fruticosus) para dicir “fóra de aquí”, un tezo (Taxus baccata) que, cando se come, é capaz de pór a bailar o corazón ata que se deteña de golpe e imprégnase de punta de raíz a flor. Até que punto pode chegar un vexetal para protexerse a si mesmo! Claro que para andar lonxe dos dentes dun herbívoro.
Nós, por exemplo, deixamos esta planta e mordisqueamos outra máis rica. Hai velenos máis obstinados que nós no alimento, e velenos que seguen atacando a planta de veleno máis daniña. Malditos testarudos!
A herba do tabaco (Nicotiana tabacum) ten un deses estoicos: o verme gris da herba do tabaco. O veleno, a nicotina, o verme cinco e o morteiro. Este verme é dos poucos que evolucionou até o punto de non causar dano.
Ese verme, na herba do tabaco, atopou un inimigo que moitos non crerían na súa evolución: a xente fumadora de tabaco. O fumador debe ter á súa disposición a dose esporádica, media hora, media hora, media hora, de comida, de pel... E iso é indiscutible, si ou si. A dependencia do tabaco fumador do peto fai impensable un espazo sen herba, un día, unha hora, un minuto... Un verme calquera pode tomarnos o pelo! Come el a fonte do noso pracer? Acabar coa miña felicidade? A solución foi inventada polo produtor de tabaco que recolle aos membros do seu peto. A herba do tabaco foi transformada xeneticamente e estrelouse nunha zona que se achega a darlle unha dentada. Como é iso? Deron á herba a capacidade de producir cafeína. E a nicotina si, gústalle a nicotina, pero, a cafeína? Por favor, non me fagas o favor de tomar cafeína! O que un dicía: Teremos que empezar a buscar nicotina no café! E cantas apostas? Para cando nos damos conta de que temos aquí unha zarza sen espiñas?
Ten follas pequenas e peludas na parte inferior e alarga a cabeza entre 20 e 40 cm. Coñécese como Viagra búlgara, Sideritis scárdica. É unha planta azulada, xa que os seus cabelos lle dan unha cor azulada. Habita nos puntos rochosos das altas montañas e todo o que viviu... [+]
Euskal Herrian bertakotzat dugun baratzegintza eredua produktu historiko modernoa da guztiz. Oraintxe landatuak izango dituzten Ezpeletako, Ibarrako eta Gernikako piperrak; Tolosako babarrunak; Arabako patata; edo Duzunaritzeko arto gorria; guztiak dira 1492tik Amerikako... [+]
Datorren uztailean izango al dugu lanik? Izango al dugu labore uzta biltzeko lanik? Gure aldean, etorkizuna planifikatzeko eta antolatzeko gaitasun handia dute landareek; ia landare guztiek. Bere zikloa biziko den tokian gertatuko diren gorabeheretara egokitua izango da... [+]
Omiasainando todos os froitos metidos”, di a expresión. Mandio é un puñado de mazás, cabaza e kiwi (Malus domestica, Cucurbita maxima e Actinidia chinensis). Outros moitos máis serán millo (Zea mays); ou fabas (Phaseolus vulgaris); pataca (Solanum tuberosum), cebola... [+]
Tes unha horta? De neno, as dúas hortas que coñecín en casa tiñan un muro. Un na volta e o outro nun lado. Unha boa utilización dos muros fará que a horta teña un gran beneficio. Creará un refuxio: colocarase no lugar axeitado para facer sombra, ou para protexerse de... [+]
Aproveito o eco que me dá esta tarde para comentarllo ao lector: fóronse os días máis longos do ano e a noite alargouse e a luz do día comezou a acurtarse. Isto terá consecuencias terribles nas plantas e evitemos en nós.Este verán que acabamos de
comezar e que vai ir... [+]
Facer un buraco co plantador e meter a planta. Xa están plantadas as guindillas da dor (Capsicum annuum), que quentará para o verán deste ano. Só de pensalo, os meus dentes puxéronseme suorentos.
No noso pobo o río Oria convértese nunha rise, e nas persoas das ribeiras... [+]
Desde o vermello, Rubus fruticosus e Rubus ulmifolius. No talo vermello os novos brotes e follas son vermellos, aínda que pronto se veran verdes. No outono, mesmo cando o frío lle queime a pel, as follas volveranse vermellas. Vermello na manteiga e vermello no lixo vello... [+]
A maioría das colleitas realizáronse. O final do ciclo das plantas é o xerme que dá inicio ao ciclo doutra nova planta. Cando repomos a colleita adoitamos recoller froitos ou sementes e comeremos das dúas para quentar o inverno. A planta destinou enormes forzas á... [+]
O allo, Allium sativum, nunca falta na nosa cociña. Cabezales secas colgando todo o ano e novo durante o primeiros seis meses. As cabezas de allo e os grans están a desviarse de casa á horta, a época de seméntalas. Tamén despois, fóra da época de sementa, o allo deberá... [+]
A tempada do allo xa está aquí. Tempada de sementa de allo. O da súa colleita será máis tarde, e el ten que empezar a traballar na cabeza. Na cabeza, o do allo. Pero non todos buscamos a cabeza do allo. Cada vez vese máis a miúdo nas hortas o allo sementado para verdes... [+]
Contesto cun punto, non de temor, senón de respecto e vergoña, cada vez máis a miúdo, a quen me pregunta case calquera cousa nas plantas. E ese punto é cada vez máis grande.
Pola noite, alguén me preguntou cando se debe sementar o tomate (Solanum lycopersicum). Eu estaba... [+]