Nacemento 24 de febreiro de 1810 O científico Henry Cavendish, un dos homes máis ricos do Reino Unido da época, faleceu aos 78 anos de idade. Os seus bens non se acumularon durante a súa longa vida, senón que procedían da súa familia. A súa nai era lady Ann Grey, filla do duque de Kent, e o seu pai era Lord Charles Cavendish, fillo do duque de Devonshire.

Despois de tres anos en Cambridge, Cavendish deixou a prestixiosa universidade sen títulos. Máis tarde demostrou que lle sobraba capacidade académica para obter títulos, pero falláronlle as capacidades sociais. Era moi tímido. Por tanto, os bens da familia dedicáronlle todo o tempo que puideron e a extrema timidez permitiulle dedicar á ciencia da vida.

Foi un dos primeiros filólogos da química, fóra de Francia, que coincidiu coas teorías revolucionarias de Lavoisier. Creou o eudiómetro máis preciso até entón, un dispositivo que mide a aptitude dos gases para respirar, e conseguiu resultados moi satisfactorios en estudos de composición do aire atmosférico, aínda que o argón aínda non estaba localizado. Tamén calculou a densidade da Terra, supondo que era 5,48 veces superior á da auga (a diferenza co dato actualmente aprobado é inferior ao 1%). Isto permitiu calcular a masa da Terra e, posteriormente, permitiu a outros investigadores atopar o valor da gravitación constante. Tamén traballou no campo da electricidade, realizando importantes descubrimentos: o concepto de potencial eléctrico, que lle chamaba “grao de electrificación”, a constante dieléctrica dos materiais, a relación entre o potencial eléctrico e a corrente...

O certo é que as carencias sociais non lle permitiron ampliar todo este inxente traballo, só publicou uns poucos traballos breves e ningún libro. Comunicábase por medio de notas escritas cos criados da casa e mandou construír na fachada posterior da casa unha escaleira que só el utilizaba para evitar o encontro con ninguén nos accesos e saídas discretas. Hai quen cree, entre outros, que Cavendish tiña a síndrome de Asperger, o coñecido psiquiatra e neurólogo Oliver Sacks. Sexa como fose, o problema de Cavendish era extremo: a falta dun dispositivo axeitado para medir a potencia eléctrica, e dado que a súa obtención requiría o contacto con outros seres humanos, a potencia chegou a medirse a través do seu propio corpo, calculando a potencia en función da dor que lle causaba a descarga.

A finais do século XIX, o físico James Clerk Maxwell estudou os papeis de Cavendish, onde descubriu os descubrimentos que outros descubriron posteriormente: Lei de proporcións solidarias de Richter, lei de Ohm, lei de presións parciais de Dalton, principios da conductividad eléctrica, incluída a lei de Coulomb, lei de gases de Charles...