As necesidades da sociedade cambian en cada época. Porque ás veces a sociedade cambiou e outras veces, porque estamos ante unha nova situación. Renóvase a representación da sociedade para atender as necesidades do pobo.

Hai uns anos faciamos unha pregunta cantando: Que pide o pobo? E logo ouvíase unha resposta. Hoxe, como sempre, hai que recuperar esa pregunta e engadila á mesa e, por suposto, hai que contestala. O Goberno responde.

E que é o que pide o pobo? Non creo que sexa necesaria ningunha capacidade especial para sabelo. Esta sociedade dixo que o que quere é dar unha solución xusta á crise e que se pretenda a xustiza social, mantendo os servizos públicos, consolidar a paz e a convivencia e repensar a relación cos Estados españois. Estes son os desexos e obxectivos desta sociedade e estes son os labores do novo Goberno Vasco.

Pero o goberno que se formou é axeitado para levar a cabo estas tarefas? Ou é este o goberno necesario para iso? Está claro que o 21 de outubro o pobo falou e apostou claramente: Elixiuse un Parlamento Vasco progresista, abertzale e de paz sólida. Pois ben, precisamente eses deberían ser as cores do goberno.

A verdade é que as cores do novo goberno pintaranse co seu traballo diario. Pero, polo menos neste primeiro momento, non é un goberno sólido, ten un escaso apoio parlamentario e, por iso, a súa función principal será a de conformar maiorías e chegar a acordos en todos os ámbitos. É evidente que si se seguen as principais cores e propósitos, chegarán acordos, si todas as forzas políticas actúan con honestidade. Hai que esixir a todos que actúen con lealdade e respecto, non só ao novo goberno, senón a todos os partidos, a cada cidadán e á sociedade no seu conxunto. E, ao mesmo tempo, todas as forzas políticas deberán esixir ao Goberno unha resposta directa ás demandas do pobo e estarán obrigadas a colaborar nesta tarefa. O pobo non vai tolerar máis posturas.

Pero era posible un goberno alternativo? Neste momento está claro que non. Gobernos amplos, plurais e fortes son máis eficaces. Os gobernos formados por unha soa forza esquecéronsenos ata que o lehendakari López completou a súa. Entón, el negou a outra solución e el elixiu gobernar en solitario, conseguindo un acordo amplo pero unilateral no Parlamento. Pero agora, o lehendakari, Iñigo Urkullu, non atopou unha actitude positiva cara ao resto das forzas e asumiu a responsabilidade de formar goberno porque foi el quen recibiu o mandato do pobo.

Son tempos difíciles, enfrontámonos a grandes retos e complexos. Retos compatibles que requiren amplos consensos. As distancias entre as forzas políticas serán superfluas si mantense a comunicación entre os espazos políticos. Non hai tempo para outra forma de actuar. Nós, os cidadáns, non temos por que esperar. Fixemos o noso traballo, falamos e agora esiximos que a tarefa principal do Goberno sexa a de “arranxar o noso”. Pero non só do goberno, senón de todas as forzas políticas. Espero que ninguén rexeite a axuda necesaria e que por esa vía píntese o traballo dos responsables políticos coas cores da sociedade. E, por suposto, o uso da paleta da colaboración na mestura destas cores.