Si puidese volver ser un neno e preguntáseme “A quen lle gustaría ser ao chegar a dominar?”, responderíalle sen dúbida: Desmond Tutu! Resúltame moi atractiva e modélica: audaz, de sentido estrito da xustiza, radical (que vai ás raíces dos problemas), comprometido cos oprimidos, pacificador (Novela da Paz de 1984, que agora se opón á entrega do premio a Europa), promotor da teoloxía negra, arcebispo (xa xubilado) que foi xefe da Igrexa anglicana en Sudáfrica, pai de catro fillos e pai.
Primeiro loitou no seu país contra o apartheid e polos dereitos dos negros, pondo en perigo a súa vida até o punto de converterse no principal inimigo dos brancos; logo, á fronte da Comisión da Verdade e a Reconciliación, ensinou a pedir e dar o perdón (non o esquecemento); e máis tarde, tras a chegada dos negros ao poder, seguiu sendo un profeta implacable. Pola súa fama, participou en numerosos conflitos dentro e fóra de África e sempre soubo pronunciar a palabra axeitada nas situacións máis duras. Cando se foi a Israel e dixo aos xudeus que hai que perdoar aos autores do Holocausto, despois, cando foi ver o museo do Holocausto (Yad Vashem), atopouse con esta pintada: “Tutu é un porco negro e nazi”.
Doutra banda, cando a homofobia en África aínda é forte e estendida, este mozo de 81 anos falou en voz alta contra moitas opinións sobre a necesidade de acoller a gais e lesbianas cos brazos abertos na Igrexa e na sociedade.
E de onde lle vén a súa visión do mundo? Pois desde a interpretación revolucionaria do Evanxeo e desde o concepto de Ubuntu en África (“unha persoa é persoa por medio doutras persoas”).
Si preguntásesme “A quen che convidarías este Nadal á mesa?”, xa sabes que che respondería. “E por que?” Porque neste momento histórico de Euskal Herria axudaríanos un “tubo de desmond” aquí. Ademais, non esquezas que o día 10 deste mes foi galardoado co Premio Unesco Bilbao. E si non podemos traer este líder até a mesa de paz, pídelle ao Olentzero, recentemente sacado do forno, que lle regale un precioso libro: Deus non é cristián. E outras provocacións (Desclée, Bilbao 2012), ilustrada por John Allen, biografo de Desmond Tutu.
Bo nadal e benvida ao Ano Novo!
Hai pouco, na Escola de Lectura da Txantrea lemos a novela Ene herri txikia, de Gael Faye, na versión traducida ao euskera por Irati Bereau. O libro narra a historia de Gabriel, un neno nado en Burundi. O seu pai é francés e a súa nai é unha tutsis exiliada de Ruanda. O... [+]
A organización Centre Tricontinental describiu a resistencia histórica dos congoleses no dossier The Congolese Fight for Their Own Wealth (o pobo congoleño loita pola súa riqueza) (xullo de 2024, núm. 77). Durante o colonialismo, o pánico entre os campesiños por parte do... [+]
Nova York, 1960. Nunha reunión da ONU durmiuse o ministro de Exteriores de Nixeria e embaixador da ONU, Jaja Wachucu. Nixeria acababa de lograr a independencia o 1 de outubro. Por tanto, Wachuku convertíase no primeiro representante da ONU en Nixeria e acababa de asumir o... [+]
Etiopía, 24 de novembro de 1974. O esqueleto de Lucy foi achado en Hadar, unha das pegadas máis antigas dos antepasados humanos. O homínido australiano de Australopithecus afarensis ten entre 3,2 e 3,5 millóns de anos.
Entón considerárono o antepasado das especies, a nai... [+]
Un grupo de investigadores interdisciplinares da Universidade Libre de Berlín e do Instituto Zuse desenvolveu un modelo matemático complexo para comprender mellor como se estendeu a romanización no norte de África.
Segundo un estudo publicado na revista Plos One, o modelo... [+]