Mizpira, Mespilus germanica, espertou durante séculos a curiosidade de numerosos cociñeiros, gastrónomos e fruticultores. Xa che dixen a outra vez que teño un dos poucos manxares que me serve de padal. George Saintsbury (1885-1933), escritor e, por tanto, adegueiro, dixo que o inglés “é o perfecto amigo do viño entre froitos, a mizpira podre”. É que podrece, é dicir, cómese o azucre en alcol?
Cando non está podre, a mizpira é unha embutida. Do mesmo xeito que todos os froitos, o obxectivo do mísero é axudar a difundir as sementes que contén. Mentres as sementes non están maduras, a pulpa do froito é amargo. Despois, cando as sementes estean dispostas a dar novas plantas, podrecerá e a pulpa converterase nunha delicia animal que disperse as sementes nunha masa fina, acá ou alá. Putear non é só fermentar o azucre e convertelo en alcol. O proceso de putrefacción consiste na maduración de ácidos (cítrico, tartárico, formal, malico...) e taninos diminuíndo e gozando de pectinas e saponinas. No arco iris dos doces gustos que desenvolve, o meu padal ten un sabor agre de améndoas amargas. É polo ácido cianhídrico velenoso que conteñen as sementes? O po de semente utilízase como litobio para arroxar as pedras das cavidades, pero con coidado... Si dábanlles as améndoas por separado, mataron a alguén cun cianhídrico asasino. Un tal Napoleón, ou...
Nós sempre coñecemos a mizpira á espiña branca (Crataegus sp.) Vacinado. Asombrosamente, no espino branco a vacina crece mellor que sobre a vacina producida a partir da semente do mísero. Tamén se pode chertudar sobre o terreo no que vive, sobre o maaltza (Pyrus pyraster), o marmelo (Cydonia oblonga) ou o otsalicano (Sorbus aucuparia). Que variedade de raios insérese, entón? A lista máis completa de variedades de mizpira que eu coñezo recolleuna en francés un tal Klakos: Améferika, Apyrena, À petits fruits, Boom en vrutch, Bredase Reus, Délice deas Vannes, De Metz, Domaîa mušmula, Du Caucase, Dunsteiner Divwald, Máis de 50, sen ter en conta as numerosas variantes de Anatolio, lugar de nacemento desta árbore de froitas...
Neste comezo de outono, que é a época dos froitos, a trogloditez chega á miña pel sen querer. Esquecemos unha chea de froitos secos que nos mantivo durante miles de anos. E en canto venme, cóllenme a man e cólganma, empéñanme o espírito. Trato de facelo sempre que podo,... [+]
Os xaponeses son alemáns? E os alemáns, xaponeses? Non teño noticias de ningún dos dous e non vou meter as patas no lodo que non coñezo. Sei que se uniron nunha gran guerra do século pasado. Cada un dos obxectivos ía ser seu, pero entón, polo menos, dedicáronse a tirar... [+]
É o famoso proverbio “Mizpira, sen boca no ano”. É bo para acougar as entrañas... A mizpira (Mespilus germanica) é unha antiga na nosa cultura. Non coñezo, con todo, nomes en eúscaro que distingan as súas variantes. Serán, pero perderanse no camiño... Por suposto,... [+]
Na época dos froitos estou a morderlles. A maioría fóronse, pero non todos. As últimas mazás e peras duras, kiwis, gatos monteses, mizpiras... Os últimos están dispoñibles. Ao alcance de..., ben ao alcance da man no amplo faiado, mazás, avellanas, noces e kiwis... [+]
Fruituen artean ezezagunenetakoa izango dugu mizpira, Mespilus germanica. Asiriar eta babiloniarrek ekoizten zuten eta handi dator, agidanean, ohitura. Ia fruitu guztiak bere espezieko edo gehienez ere bere generoko beste baten gainean txertatzen dira. Mizpira, aldiz, elorri... [+]