Na época dos froitos estou a morderlles. A maioría fóronse, pero non todos. As últimas mazás e peras duras, kiwis, gatos monteses, mizpiras... Os últimos están dispoñibles. Ao alcance de..., ben ao alcance da man no amplo faiado, mazás, avellanas, noces e kiwis recolleitos con gran coidado. Convén mantelas duras, crúas e inmaturas na medida do posible, para que aos poucos vaian madurando por si mesmas ou a medida que nos fagamos chegar; sen acabar o outono entrou o inverno e non sábese cando acabará...

Hai que pór o máis doces posible. Os viños elaborados con mazás e uvas conxeladas están de sorte. A conxelación, ademais de desecar e secar o froito, altera os seus azucres, segundo algúns, melloran. Eu estou de acordo co pacharán de que si o furacán ardeu é moito máis doce, e dese padal marabillado admirará a un pacharán que teña solto. Os froitos pasados polo xeo deben ser utilizados canto antes, xa que podrecerán nun airiño.

Convén que podrezan outros. A quen non lle gusta a mizpira podre? O que nunca a probou! Case todos os que len isto... Si tes a oportunidade, faiche cos voitres a cegas. Porllo en casa nun sitio seco e frío e comelo a medida que podrece. Comprenderás por que algúns chaman o padal.

Para o cerebro que está sobre o horizonte, deixo para outro os da cultura do espírito e voume a centrar nese mesmo ceo. Refírome á comida de Izpira. Toma a primeira: a mizpira confitura. É coñecido por Theodore Francis Garrette como queixo de mizpira nunha receita medieval recollida nun famoso libro que publicou en 1890. Nun recipiente de terra, os bueyes cóbrense de auga e cósense a lume suave ata que a auga se evapore e fágase unha pasta fina. Filtrar. Engadir a pementa de Xamaica e pola ao lume, mesturala lentamente sen parar. Cando estea suficientemente espesa pola no molde. A segunda é a comida do mísero, ideal para acompañar ao cordeiro e a caza na mesa. É un jele horrible, o que ao principio parece unha masa de marmelo ten logo un aire de madeira, terra e hojarasca; dito así, parece repugnante, pero en realidade non se pode deixar pola boca. Sexa como fose, tomar sempre a rabia con mazás ou uvas...