As mazás soben e as mazás baixan no manzano, como para comer para a sidra, neste último longo tempo. E as peras? Non teño as peras tan ben como mazás?
Estamos a esquecer as nosas peras. É unha reflexión que me chega de cando en vez, e lémbroa agora, de mazás a garganta. Bukoi, barrica e barrica, a sidra que ferve nos barcos da miña casa compóñoa tres veces ao día. A espuma que xera o Gal-Gal, para limpar a sidra que vén, debe facelo polo orificio superior. E para colgala, había que facela cun mosto que cubra até o bordo do chulo. Así fun a traballar, a Madariaga e de volta á reflexión sobre o que estamos a esquecer as madeiras.
Pera, pera, pau, carne de porco... Cantos nomes! A diferenza da mazá, ten moitos nomes en eúscaro. É sinal de que temos o noso desde antes? A árbore tamén se chama de moitas maneiras: peral, peral, peral, pera, maderia, madarera, madeireira, concello, peral, peral, peral, peral, bastón, bastón... No noso chamámolo maaltza. Supoño que virá da pera.
Chamarlle preguizoso chámame a atención. Para nós, no Beterri de Gipuzkoa, o bacallau é o salvaxe: o pau de mazá, o pau de pera... Case sempre se cría no bosque ou na charca pola súa conta, prodúcese a partir da semente dun home como el, que non foi cultivado e que non foi injertado.
E por que dar un nome simple a ese froito? Penso que é a area das épocas en que se comía o que se podía recoller no bosque antes de que se estendese a agricultura e a garda de froitos. Todo o froito que se cazaba, brando e carcomido, debía de ser abrandado: mazá, pera, bolboreta, follaje, roda, fresno de lobo... Daquela as variedades salvaxes dos froitos que se trouxeron de fóra chámanse: o pau de uva, o pau de castañas... Estes dous usos detivéronse na palabra "fraco", a "bárbara" e a "pera". Esta última, con todo, dá importancia a este froito. Di que era de casa e que se utilizaba moito, quizais antes e máis que a mazá. O viño pera non é alleo á nosa cultura, aínda son vellas peras. E nos tempos en que a sidra alcanzou a súa fama, como a roda de facela máis diferente e mellor, á mazá mesturábaselle tamén a pera. Hoxe é un milagre descubrir a pequena perla prematura que antes se vía no caserío.