A morte provocou as reaccións dos indios en toda Estados Unidos, que nos últimos anos vivía á marxe da primeira liña política. O actual xefe da tribo Oglala Dakota, da que era membro, nomeou o 26 de xuño como Russell Means Eguna.

Means Pine Ridge naceu na reserva india o 10 de novembro de 1939, sendo o maior de catro irmáns. Foi director durante anos dunha organización para axudar aos indios a vivir nunha contorna urbana. Alí tivo os seus primeiros contactos con AIM e converteuse nun dos líderes máis coñecidos desta institución en pouco tempo. A súa actividade non se circunscribiu a Estados Unidos e mantivo contactos cos indíxenas de Sudamérica, principalmente de Nicaragua. Tamén traballou coa Organización das Nacións Unidas no recoñecemento dos dereitos dos pobos de orixe. Deuse a coñecer por varias accións do Goberno de Estados Unidos contra o trato dos indios como cidadáns de segunda categoría. Entre outras cousas, en 1972 ocuparon a Oficina de Asuntos Indios de Estados Unidos, destruíndo moitos documentos.

A súa acción máis famosa foi a ocupación de Wounded Knee. En 1973, durante dous meses, centos de indios e activistas brancos a favor da causa invadiron o citado poboado e organizaron unha resistencia liderada por Russell. Elixiuse un lugar simbólico no que en 1890 o exército estadounidense asasinou a 350 homes, mulleres e nenos. Reclamaban que o Goberno de Estados Unidos cumprise cos tratados asinados cos indios e que se acabasen os "gobernos tribais corruptos". O home permaneceu na pequena localidade durante 71 días, durante un tiroteo entre dous turismos. A acción atraeu a atención dos medios de comunicación, dando moita importancia ao acontecemento. Morreron dous hindús e un policía. Ao final, foron detidos Russell Means e Dennis Banks, pero o xuíz decidiu arquivar o caso, tras unha defensa centrada nas inxustizas cometidas contra os indios, que resultaron gravemente feridos. Leonard Peltier, un dos dirixentes de AIM da época, ingresou en prisión e converteuse no preso político máis antigo de EE.

Aos poucos deixou de estar en primeira liña e en 1995 publicou a autobiografía Where White Men Fear to Tread. Del tomouse o seguinte parágrafo: “Durante miles de anos, os indios fomos parte da terra. Formamos parte dos pastos, dos bosques e das montañas. Coñeciamos cada trocito de herba, cada planta, cada árbore. Coñeciamos os ventos e as nubes, os ríos e os lagos. Coñeciamos a cada criatura que pasa voando ou arrastrándose pola terra. Somos parte da Terra, pero non somos o máis importante da Terra. (...) Desgraciadamente, o home branco relaciona a felicidade co pracer dos seus sentidos. O meu tío Matthew King dicía, movendo a cabeza: ‘O home branco é como un neno pequeno, tes que ter paciencia con el’. Pero a avoa está a esgotar a súa paciencia. O que fixeron as sociedades eurocéntricas aos pobos indíxenas de aquí e do mundo, agora estanse facendo a si mesmos; contaminando a terra, o aire e a auga, violéntanse uns a outros, como violan á Avoa Terra. Estamos a chegar ao abismo do suicidio das especies”.

Russel tamén se deu a coñecer polo seu aparicion en varias películas de Hollywood. Entre outros, participou na película The Last Mohican, na que Pocahontas puxo voz a un dos personaxes da serie en debuxos animados. n