Hauteskundeak eta errealismoa
Hausnarketa eguna aprobetxatu dut nire artikulua idazteko. Urriaren 20a da. Beraz, “demokraziaren egun handia” ez da oraindik iritsi eta herriaren borondate zehatza ez da ezagutzen. Hauteskunde hauen emaitzak, lortuko diren akordioak, elkarrizketa batzuen porrota, beste batzuen arrakasta, gobernuaren osaketa... aztertuko ditut hurrengoan. Gaur premiazko jotzen dut beste gogoeta bat.
Giza Eskubideen Adierazpenaren eta Espainiako Konstituzioaren arabera, herritarrok eskubidea dugu gai publikoetan parte hartzeko, zuzenean edo ordezkarien bitartez, ordezkariok libreki aukeratuko direlarik sufragio unibertsalez, aldian behin egingo diren hauteskundeetan.
Beraz, hauteskunde hauetan, herritarrok gure ordezkariak hautatzen ari gara gai publikoetan gure parte hartzeko eskubidea gauzatu ahal izateko. Horren zerbitzura, bada, egon behar dute hauteskunde prozesuan ematen diren liturgiak eta ikuskizunak. Baina horren zerbitzura, baita ere, hainbat printzipio ukaezinek: gardentasuna, bereizkeriarik eza, herri-karguetara iristeko aukera-berdintasuna eta gizarte aniztasuna –hauteskundeei buruzko Eusko Legebiltzarrerako Legeak dioenaren arabera–.
Nik beste oinarri bat erantsiko nuke: errealismoa.
Bada, nire iritziz, printzipio hauek guztiak kolokan daude hauteskunde prozesu guztietako kanpaina garaian.
Alde batetik, ez dut nik garbi ikusten gardentasun, berdintasun eta aniztasun politikoa printzipioak erabat betetzen direnik. Ez, horixe. Hasteko, alderdi politikoen eskuetan dagoelako gure aukera eta ez delako behar bezala sustatzen beste gizataldeen esku-hartzea: ez da, sikiera, zerrenda sistema irekia onartzen. Bestalde, hauteskunde prozesua bera oso zurruna da. Sistema honetan alderdi eta talde txikiak kaltetuak suertatzen dira hainbat arrazoirengatik, baina, batez ere, hedabide publikoetan ematen zaien aukera eskasa delako eta botere publikoengandik berriz, jasotzen duten era guztietako laguntza txikia .
Herriak parte hartu behar badu gauza publikoan, nahiz eta zeharka izan, herriaren modura egin beharko litzateke. Baina ez da horrela gertatzen. Une honetan, herritarrok berealdiko krisia eta sufrimena pairatzen ari gara; hori da errealitatea. Eta egoera hori islatu beharko litzateke hauteskunde prozesuetan ere. Baina ez da horrela gertatzen, inolaz ere: gastuak ez dira murriztu (ez egiturazkoak ezta alderdienak edota horiek hartzen dituzten laguntzak), erabiltzen diren bitartekoak ez dira gutxitu eta, nire iritziz, handikeriaz aritu dira alderdi handi guzti-guztiak.
Demokrazia osasuntsu batek gizarte zibil indartsua, egituratua eta eraginkorra du oinarri. Horrek eskatzen du erakunde eta talde guztiek aukera izan behar dutela askatasun-erregimena sakontzeko, herritarron aniztasuna aitortuz eta errespetatuz.
Gaur, inork ez du ukatzen gure gizartea politikatik gero eta urrutiago dagoela. Beraz, guztiz beharrezkoa eta premiazkoa da herritarron eta erakunde politikoen arteko loturak berreskuratzea eta sendotzea. Horretarako, gizarteak bizitza publikoan parte-hartze benetakoa eta eraginkorra edukitzea sustatu behar da: ez bakarrik hauteskundeen bitartez, ezta hauteskunde-sistema honetaz ere. Beste bide eta tresna batzuk bultzatzen jarraitu behar da eta jadanik dauzkagunak hobetzen.
40 anos despois, Álava era un feudo español. Que sucedeu desde entón para un cambio deste tamaño, a innegable vitoria de EH Bidu nas últimas eleccións?
Este feito singular non pode entenderse a partir dun proceso evolutivo mediante o cal a conciencia española convértese... [+]
A noite do 21 de abril deixou resultados bastante claros ao redor dos partidos electorais gañadores e perdedores. Como ben sinalaron os Ortuzar, os votantes deron unha nova oportunidade ao PNV e foi o partido máis votado na CAV; en Araba e Gipuzkoa a vitoria foi para EH Bildu,... [+]
Como espectadores e interesados no ensino, ao continuar coa campaña electoral, véñennos á cabeza os concertos da Banda Municipal da nosa cidade, eses concertos que imos todos os anos. Os músicos serían candidatos á presidencia. O mesmo escenario, todos ordenados, a mesma... [+]
O 21 de abril celebramos as eleccións vascas. Antes da chegada das eleccións, varios medios de comunicación fixeron públicas varias enquisas, en moitas ocasións EH Bildu considerábase vencedor, ás veces en votos e escanos, outras só en escanos. Isto supuña un gran... [+]
“O parlamento máis abertzale de todos os tempos” vs. “O independentismo está nos mínimos históricos”. Estas dúas afirmacións escoitámolas nos últimos tempos e incrementáronse tras as eleccións celebradas o 21 de abril en Araba, Bizkaia e Gipuzkoa. Estas dúas... [+]
É innegable que as campañas electorais cansan a todos, non só á sociedade á que se lles pide primeiro a atención e logo o voto, senón tamén a quen tentan convencer día a día aos votantes.
O último día, tras coñecer os resultados e valoracións duns e outros, chegou... [+]
Tras o bulebule da campaña electoral, e unha vez deixado o voto na urna, estamos en condicións de facer a nosa lectura. Á fin e ao cabo, parece que van gobernar os mesmos que antes, da cabeza. Por tanto, non sabemos si temos que convidar a este novo goberno a afrontar os... [+]
No Parlamento de Gasteiz dise que hai “maioría soberanista”, que tamén é “maioría de esquerdas”. Pola contra, como todos sabemos, o goberno que sairá desa asemblea de cargos electos non será nin soberanista nin de esquerdas. EH Bildu tentou canalizar esta... [+]
27 + 27 = 54
Estamos convencidos de que ese non é o camiño para euskaldunizar dunha vez por todas o pobo vasco? Que non é a vía de euskaldunización da Ertzaintza?
Estamos convencidos de que esta colaboración non contribuirá a pór ao conxunto de Euskal Herria no camiño... [+]
