Iñigo Urkullu ten moitas posibilidades de ser lehendakari do Goberno Vasco, xa que segundo as sondaxes, o PNV gañará as eleccións e, por tanto, ten moitas posibilidades de formar goberno en solitario con EH Bildu ou o PSE-EE. Non hai que esquecer, con todo, que vivimos tempos cambiantes a todos os niveis, duros para os cidadáns e exixentes ante o mundo político. De aí pode chegar a sorpresa aos jeltzales. Parece contraditorio que a cidadanía queira o cambio e logo elixa ao PNV, que é o partido tradicional nas institucións vascas, pero os jeltzales logran transmitir aos electores a imaxe da seguridade. Iso é un fenómeno electoral no Parlamento Vasco, pero, ademais, nesta ocasión, a austeridade ha erosionado a Patxi López e non a Urkullu.

Laura Mintegi non vai gañar as eleccións, ningunha enquisa dálle esa posibilidade, e ademais, aínda que EH Bildu consiga máis escanos, sería difícil que accedese á Lehendakaritza, sobre todo porque non lle deixarían os demais. Non parece que o PNV volva repetir a situación na Deputación de Gipuzkoa, máis aínda co Goberno Vasco. En calquera caso, a seguinte política vasca de ETA é tamén unha caixa de sorpresas: alguén lembra en que enquisa anunciábase que Juan Carlos Izagirre e Martín Garitano serían alcaldes de Donostia e deputados xerais da Deputación?

Con todo, parece que para Mintegi o feito de estar o máis cerca posible de Urkullu sería un bo resultado. E segundo algunhas enquisas, isto é posible: No estudo que publica Aztiker para Naiz e Gara, EH Bildu estar a achegar ao PNV. E é posible, si. Pode haber dúas claves importantes.

Unha, que un grupo de cidadáns de esquerda que até agora non se achegaron a Bildu ou Amaiur pensen que EH Bildu pode facer outro tipo de políticas. A outra clave é a independencia catalá, que leva a algúns cidadáns á clara aposta polo soberanismo, e iso é EH Bildu. Fronte ás dúbidas dos jeltzales, a declaración de independencia é clara en EH Bildu, eu son e logo non se profunda no que se refire á independencia, que é un tema máis profundo e complexo. Por último, e aínda que este factor non aparece nas enquisas, non hai que descartar que a única muller das tres candidatas poida ter un tiroteo fronte a moitas mulleres.As

contas das alianzas poden ser máis excitantes que a do GAÑADOR, xa que serán imprescindibles: con que muletas goberna o gañador? Si é o PNV, co PSE-EE ou EH Bildu? Ou, si os números dan, co PP? Todo é mal. De face á crise, sería máis lóxico actuar cos populares e socialistas que con Bildu, xa que o PNV apoiou as reformas de ambos; e, en definitiva, porque, como os outros dous, está cómodo neste sistema económico.Pero tamén hai inconvenientes: como relacionarse co PP que apesta polo menos en terras vascas? Como rompe todas as pontes co PSE?

O goberno PNV-EH Bildu será a opción máis difícil. As grandes diferenzas nos grandes proxectos e nos modelos sociais dificultan enormemente o traballo en común. En calquera caso, a lexislatura debería aproveitar para afianzar os ámbitos crave na identidade deste pobo, xa sexa desde o Goberno ou desde o Parlamento. Non facelo sería imperdoable. A loita contra a crise haberá que priorizala, si, pero tamén hai que aproveitar esta ocasión especial para profundar no proceso de paz e pechar definitivamente os capítulos máis duros do conflito, sobre todo os que corresponden a vítimas e presos.

Por último, o 21 de outubro mostrarase unha verdade e unha mentira. A verdade é que o carácter abertzale da cidadanía da CAV, que estivo cuberta por varias razóns, faise patente desde hai tempo. Sábeo Madrid, e é a reforma electoral colonialista que anunciou para a próxima lexislatura. E isto é falso: O Goberno de Patxi López acabou con ETA. Non cabe dúbida de que a represión do Goberno de España influíu na decisión de ETA, pero tal e como demostran Bildu, Amaiur e agora EH Bildu, o cambio da esquerda abertzale foi a clave desa decisión. A cada un o seu.