Creo que os getxotarras escolleron unha visión inmellorable para integrala no ciclo que pretende dar a coñecer a cultura de Ipar Euskal Herria (Iparra gabe!, 4 de outubro – 4 de novembro). Bidaso é unha parodia que resalta as nosas contradicións –as nosas vergoñas–, ademais dun intento humorístico de achegar aos de aquí e alá como unha greta ao Bidasoa: biga xo. Risas, humor, humor, nádegas espidas para un espectador delicado.

Érannos coñecidas as representacións, representacións e refráns de Pantzo Hirigarai. Éranme coñecidas, especialmente grazas a este medio de comunicación, a arte desapiadada que ten para imitar aos vascos do Sur –que fai uns quince anos arroibounos moi ben, cando se adaptou o papel de presentadores dos Premios Argia e empezou a falarnos na forma dos guipuscoanos, suplicando e subindo, e tamén e fode e baixaba–.

A diferenza da súa, son unha sorpresa, neste sentido, as calidades que ten Kike Amonarriz para o escenario, cando nos contou chistes en toda Euskal Herria ou cando traballa como presentador, a pesar de que nos pareceu.

Lerás na folla de man do ciclo cultural que o que vén da imaxinación desta parella é unha charla humorística. Talvez baséese nunha enxeñosa investigación de coñecemento mutuo entre os mozos do Norte e do Sur, e que esa investigación profunda, si tivese un título, tería como base as palabras de Amonarriz: “Si o que realmente cremos que nos une é o que realmente nos une ou si son cousas que supostamente nos separan e sepárannos as que finalmente nos unen”. Era como unha desas teses doutorais máis gordas.

Como se pode imaxinar, a oferta desta parella vai moito máis alá deste formato. A través do sketch, o xogo de palabras e os datos e as preguntas en forma de serias, que nos demostran que vivimos moi lonxe un do outro, coma se non tivésemos apenas nada que ver co pretexto de provocar a risa; que a falta de coñecemento levounos a crenzas corruptas e a tópicos máis baratos; como non, as diferenzas de linguaxe e comportamento; e si, que algúns están máis franceses do que imaxinar, e máis españois do que imaxinar, outros. O espectador, pola súa banda, converterase no ingrediente da salsa antes de darse conta.

Bidaso é un espello a medida: Biga xo. Obra de Ipar Irriak eta Hego Erak, que para divertirnos, aprender e autocrítica todo vasco deberiamos pór por diante.

Ofrecerase o 17 de outubro, ás 20:00 horas, na aula Torrene de Getxo.