Estamos inmersos no debate sobre o rescate da banca española, que se está utilizando por uns 100.000 millóns de euros da Unión Europea e do Fondo Monetario Internacional. O rescate non será gratuíto. Porque os que deixan ese diñeiro, ademais de devolvelo, piden intereses. Así mesmo, reclamaron máis recortes sociais, que paguen os cidadáns, para garantir que cobren "o préstamo" e que non o cobren. As administracións, incluídas as do País Vasco, tamén rescatan a grandes empresas, reducindo os impostos a pagar e ofrecendo máis deducións. Iso é o que fixeron con Iberdrola. Non será a primeira nin a última. Bancos, caixas de aforros –nalgúns casos levadas á quebra polos seus xestores–, e mesmo grandes empresas, poden gozar de “rescates”.

Quen vai rescatar aos cidadáns? Quen vai rescatar o 50% da mocidade en paro? Quen vai rescatar aos miles de xubilados que viven cunha bagatela? Quen vai rescatar ás persoas dependentes que moitas veces viven do sacrificio familiar? Quen vai rescatar aos que viven por baixo do limiar da pobreza? Do sistema capitalista só debemos esperar o paro, a pobreza, o individualismo, o egoísmo e a inxustiza. É necesario un sistema xusto, solidario e alternativo, creado pola clase traballadora e as clases populares de cada pobo. Sábese que Francia e España, coas súas políticas económicas, están a cargar a Euskal Herria. Necesitamos, entre outras cousas, un banco público vasco que canalice o investimento cara a sectores estratéxicos para asegurar o emprego e o estado do benestar. Kutxabank non vai nesa dirección. Só vannos a rescatar os vascos quen respectan o noso benestar e a nosa soberanía.