No preámbulo de hai dezasete anos dicir que o traballo de columna é practicamente incompleto na prensa en eúscaro. Os anos non foron gratis, hoxe en día temos columnistas máis ou menos lexibles, de seguimento, de referencia. Pero teño a impresión de que aínda non nos distinguimos especialmente nesta industria. Aínda recordo, non dezasete, pero si algúns anos, porque o meu amigo estranxeiro pediume firmas, e abríulleme un gran deserto –supoño que hoxe o invento–. Os libros de antoloxía das columnas de prensa poden ser outro termómetro para medir esta mancura histórica. Hai quen defende que as columnas só deben habitar nas publicacións habituais. Eu son dos que pensan que poden ter unha segunda vida no libro: complementar, tamizar, alargar. E na nosa contorna apenas se publicaron estas cousas.
Un deses libros é Tetris, escrito polo xornalista Luistxo Fernández. Moitos dos textos foron publicados con anterioridade, nesta mesma Argia, en Arrasate Press desaparecido, no Euskaldunon Egunkaria no escudo de armas. Pero tamén se recollen artigos de opinión un pouco máis profundos escritos especificamente para esta colección. Curtas as primeiras, máis descansadas as segundas, todas pon de manifesto unha forma de facer xornalismo: atenta á actualidade, áxil, curiosa, chea de curiosidade, que aposta por xogar, arriscar, mollar, nesa inseguridade que dá a dirección do mundo. Un xornalismo de verdade, creo sinceramente.Ao tratarse de textos da época anterior á explosión de
Internet –aínda que se recollen os indicios da explosión–, o xornalista céntrase sobre todo no ambiente político-cultural do momento. Toma o pulso á época, facendo caso dalgúns conflitos do momento, como os Balcáns, o Cáucaso, ou os que se respiran intelectualmente –multiculturalidad, equidad política–. E o máis importante, aínda que se refira principalmente a cuestións transmundiales, é que Euskal Herria fai un intre na punta dos ollos e fai máis dun chasquido á realidade local. A colección comeza un pouco fría. Esta frialdade apodérase dun Larrun sobre o aumento da dereita en diferentes países europeos. Con todo, a partir dese momento, o asunto ponse en marcha, provocando, agudizando, incomodando, irritando e obrigando ao lector a situarse.
Talvez esteamos máis equipados de columnistas que hai dezasete anos. Seguimos sen obter resultados de libro. Temos pouco modelo, deixaremos pouco modelo. Neste tetris hai polo menos un modelo, si non é máis que apropiado, para cuestionalo, discutilo ou refutarlo.