O principal afiador de Mokofinen será o francés. Entre outras cousas, comer e beber, ambos os non plántanse nin obtusos os barrios do noso norte. Ganancia fértil. E nós, bos do outro lado ou do da casa, aprendemos. Beneficios, negocios, tratos... E é que para o comerciante vasco! En canto á comida, sábese que os cociñeiros de aquí fixeron grandes cousas. Pero en materia de bebida, a miña impresión é moi distinta. Na vendima quitámoslle algún beneficio a esta escola francesa, pero nada fose dela. Si, temos mostos, zumes, sidras, peras, cervexas, licores, augardentes...
O outro día mencionaba á Citadelle gin francesa. Din que o fan con pel, zumes, sementes, etc., de dezanove plantas, e unha a unha móstranas mediante debuxos na botella. Iso dise. Aquí, a miña reputación de amante: non é máis que un simulacro e, ocultando a súa fórmula no terral, queren escorrentar a xenebra. Os debuxos son máis ou menos complicados e as plantas non aparecen de maneira que poidan coñecerse con exactitude. O que máis se destaca nas plantas é a súa orixe afastada, a exoticidad. Por exemplo, di que a pel de laranxa é de orixe mexicana, cre vostede? Laranquista en lugar de dirixirse cara ao Mediterráneo ou Asia en México? En México hai unha planta chamada Naranjo mexicana, Choisya ternata. As súas flores son similares ás do naranjo común e si freganse as follas desprenden un forte cheiro cítrico. Queren gardar en segredo a auténtica planta utilizada na industria da Gingeria e utilizar a meramente mexicana? Que aspecto ten vostede?
Non me sorprende. Este gin faise en Dunquerque e chámase “Citadelle”, tomada da cidadela ou cidadela xunto ao seu peirao. É un dos portos estratéxicos máis grandes de Francia. España, Inglaterra, Países Baixos, Alemaña, Francia, todos loitaron con esta cidade e con ela por facerse co control da canle da Mancha. Si Dunkerque ten fama de algo, é dos seus corsarios. Estas tolemias servían para capturar e capturar barcos que volvían de todo o mundo cara a Europa. Traían especias polo medio. Os autores relacionan a prosperidade vexetal deste gin co porto.
Si algunha vez tes a oportunidade de achegarche aos entroidos locais non cho perdas. Só toman a bebida especial inventada neses días en 1983: “Diabolo flamand”. Inclúe gina, bebida branca de limón e jarabe de violeta. Esta bebida tamén conta cun grupo de entusiastas, LNPDF, Ligue Nationale de Protection du Diabolo Flamand.
O día excede a noite co equinoccio de primavera. Este ano ocorreu o 20 de marzo, ás 22:59 horas, abrindo a porta da primavera. O prefixo Eki significa o mesmo. Até entón a noite fora máis longa. O día e a noite tiveron doce horas. Desde entón o día alárgase e a noite... [+]
Hai moito tempo que o tempo está na nosa liña, pero o clima é relativamente recente. Non hai que aclarar demasiado o que é o cambio climático. Explicar que é a paisaxe si é unha necesidade máis vermella. Está en plena actualidade organizar conferencias, mesas redondas... [+]
É o momento de recoller os froitos e polos en camiño ao lagar. Pera (Pyrus communis), mazá (Malus x domestica), uva (Vitis vinifera)... Parece un camiño curto e rápido, pero hai que traballar unha chea de rodeos e as súas variantes ata que o froito se converta en mosto e... [+]
No País Vasco a agricultura é a historia da colonización permanente. Como en todas partes. Antes non se cultivaba a terra; antes non se sementaba a colleita; gozábase do que antes non se comía. Trouxérano todo doutra parte. Moitas destas historias foron escritas polos... [+]
Volvendo aos viños que se elaboran cos cultivos, a madreselva esquerda (Humulus lupulus) é conservadora e agregadora de cata amarga. A unión de cultivos e madreselvas produce moitos sucios chorros, especialmente nos países da cervexa. Un amigo acábame de explicar as... [+]
Na nosa casa coñecémolo co nome de madreselva (Humulus lupulus). De feito, traballouse a torto e a dereito nas ribeiras do río do noso país, coincidindo coa expansión da cervexa. Aprendemos que se lle chama tamén lagosta, cervexa, cervexa, verruga e herba á esquerda... [+]
A primavera tróuxome o tema ao nariz. C. traballaba en diversos centros de investigación de Nova York. Bushdid, M. Oh! Magnasco, L.B. Vosshall e A. Un artigo publicado polos científicos Keller en marzo de 2014 no prestixioso “Science Magazine” produciu un gran balbordo. O... [+]
Terminan os curiosos días interanuais, os que se comen e beben das emanaciones da terra. Comerei do mellor ao mellor. Supostamente. Botellas de cava e champaña pesadas son fáciles de bailar. Aínda que hoxe en día son de todo tipo, antes era a sidra do outro barril. Cando a... [+]