Desexábao, desexábao, desexábao...
O desexo de ser insaciable esixe aventura e a aventura require curiosidade. A curiosidade distingue aos zombies e aos seres vivos, non unha certeza que se prima sobre todo.
Si, dime que a inseguridade trae liberdade.
As nosas maiores fronteiras non están nin na policía, nin no Estado, nin no Fondo Monetario Internacional: están en nós. Estamos aterrorizados ante o precipicio, pero non nos asusta o abismo, senón aprender a voar para chegar a lugares descoñecidos.
Só necesitabamos iso: apuntarse aos cursos de voo!
Todas as sociedades e relixións tentaron acabar co desexo. Que é o consumo, si non é placebo do desexo? Estamos a matar o desexo, pero seguro que a próxima será a revolución do desexo.
Seredes os placebos da crise. Nestes tempos, sacar un disco-libro...
Si debemos caer, que sexa desde o piso vinte. Ao caer da primeira hai que coller 2.000 patadas para morrer.
O ego dos músicos está por encima do piso 20, compadre!
Cinco flores elévanche a autoestima, pero con vinte corres o risco de embelecerche. Metes a pata cando as pernas non chegan ao solo. O ser humano está mellor preparado para facer fronte ás críticas negativas que para recibir flores excesivas.
Agora comprendo por que...
A música e a montaña son as miñas dúas paixóns e no mundo da música morreron moitas máis persoas que no monte. Que digan que o alpinismo é un deporte de alto risco!
Pero á vez sodes tan especiais, tan guayabos, tan amables, tan reais, tan...
Nunca confunda a obra aparente dun artista co seu carácter cotián. Os meus músicos favoritos son uns fillos de puta na vida, pero a min impórtame un rábano, non é o que son, senón o que fan.
Menos mal que antes de subir ao escenario transfórmasche!
Moitos artistas din: “Eu son o mesmo no escenario e no bar”. Moi ben, entón verémonos na taberna. A min faime falta transformar, deixar o ego nos camerinos. O Ego é unha serie de límites que nos pomos a nós mesmos.
Quero dicir que unha mentira ben contada é fermosa.
Os concertos non son máis que ritos contemporáneos, e nós somos unha especie de chamanes que fan que a xente saque toda a súa merda.
Lineal A é a escritura minoica utilizada fai 4.800-4.500 anos. Recentemente, no emblemático palacio de Knossos en Creta, descubriuse un obxecto de marfil, probablemente utilizado como cetro de cerimonia. O obxecto consta de dúas inscricións, unha no mango é máis curta e os... [+]
Londres 1944. Unha muller, de nome Dorothy, foi fotografada mentres realizaba labores de soldadura na ponte de Waterloo. Non temos máis datos sobre Dorothy que o seu nome, pero até hai dez anos tampouco o sabiamos. A serie de fotografías foi atopada en 2015 pola historiadora... [+]
Pippi Kaltzaluzeren istorioak lehenengoz kaleratu zirenetik 80 urte bete direla-eta, leku berezia eskaini diote Boloniako Nazioarteko Haur eta Gazte Liburu Azokan. Azkarra, independentea, errebeldea, lotsagabea, menderakaitza, apur bat basatia, sormen handikoa, ausarta eta... [+]
Jaurlaritzak ziurtatu du itxaron-zerrendak bi hilabetetik behera jaitsi direla azken hiruhilekoan. Manu Lezertua EAEko arartekoak, berriz, beste datu bat nabarmendu du herritarren kexei buruzko urteko txostenean: Osakidetzari dagozkion kexak %70 igo dira, eta batez ere... [+]
Ugaritu diren “txiringito pribatuei” muga jartzeko asmoz, unibertsitate berriak sortzeko baldintzak gogortu nahi ditu Espainiako Gobernuak. Euskal Herrian polemika artean jaio zen azken unibertsitate pribatuak adibidez, Gasteizko Euneizek, gaur gaurkoz ez ditu... [+]
Juan Bautista Bilbao Batxi idazleak barku batean egiten zuen lan, eta bere bidaietako kronikak bidaltzen zituen Euzkadi egunkarira. Horri esker, XX. mende hasierako mundu osoko kronika interesgarriak ditugu, euskaraz. 1915eko ekainean, hain zuzen, Murtzian egin zuen... [+]
O último informe do Instituto Vasco de Estatística, Eustat, destaca que aumentou a sensación de inseguridade cidadá. En Gurea, en Trapagaran, Seguridade xa, algúns veciños chamaron a manifestarse contra os delincuentes.
Dous foron as razóns que levaron a esa sensación... [+]
Arthur Clark escribiu en 1953 a novela distópica O fin da infancia: unha descrición dunha sociedade que deixou de xogar. E non é o momento de xogar especialmente a infancia? O momento de xogar, de sorprender, de ver e de facer preguntas vivas. O momento de deixar o espazo... [+]
Hai vivendas que están subscritas a portais de venda porque queren comprar unha casa. De cando en vez fan citas para ver as casas, e estou seguro de que o vendedor sabe que esas persoas non comprarán a casa, non polo que atopan na visita, senón polo que non teñen... [+]
Recentemente abriuse o plan de ordenación urbanística exipcio para o territorio de Gaza. Un debuxo recolle as rúas, edificios e imaxinarios do futuro, sobre unha realidade que aínda cheira a metralla e a artefactos explosivos. Proposta urbanística, utilizada como outro... [+]