Quinina
Aquí está o refacho das bebidas alcohólicas con plantas. Ao meu ao redor, polo menos, pululan en espuma sobre a auga. Licores de mazá, peras, pexegos e similares a base de esencias artificiais. E naturais a outra. Entre estes últimos está a raíña Gina. Gin tonica. Si non sabes a historia dese cóctel, dalgunha tónica estrambótica, de ningunha destas xoias de xenebra ou doutra especie, presentarasche na cuadrilla como un parvo. Estou farto de ouvir que as xenebras inglesas inventáronse para combater non se que mal; dá igual que sexa verdade ou non. Moléstame o da tempada. Será a vellez?
Do mesmo xeito que o vermut, a tónica ten quinina, un poderoso alcaloide que xorde da superficie dunha árbore. A quinina fai saudables ambas as bebidas, por suposto, en tamaño.
A árbore da quinina pertence ao xénero Cinchona. Ese nome tamén ten unha historia curiosa. En 1638, Don Luís Gerónimo Fernández de Cabrera de Bobadilla Porca e Mendoza, vicerrei de España en Perú, segundo dise, curou a cortiza da árbore de quinina, que sufriu a enfermidade ou a malaria. Si era a primeira ou segunda esposa do mandatario, os historiadores españois non están de acordo... Cinco! Con todo, os historiadores externos téñeno claro: non foi así. Os gudaris e as soldados xesuítas, baixo o reinado, sabían que os indíxenas utilizaban a cortiza desta árbore como medicamento, segundo parece. Pero o pretendido monarca non pode deixar de reinar. E o porco fora o cuarto conde de Chinchong. Cando en 1748 Linneo construíu o primeiro nomenclátor de plantas quixo chamalo “chinchona”, pero ao adoptar a pronuncia italiana chamouno “cinchona”. Hoxe tamén se chama así a árbore da quinina, e ese xénero dos seus familiares, Cinchona. Con todo, a maioría dos dicionarios vascos denomínano “chinchona”. Tamén o rei que temos aquí demostra que fai ben o seu traballo.
Mire, aquí hai unha historia da quinina da tónica. As xesuítas e os indíxenas americanos usábano bastante antes que os ingleses. Cando tome a seguinte xenebra tónica, escribireille máis detalles sobre el, para que poida avergoñar a calquera que fale coa boca cando vostede tómeo...
O día excede a noite co equinoccio de primavera. Este ano ocorreu o 20 de marzo, ás 22:59 horas, abrindo a porta da primavera. O prefixo Eki significa o mesmo. Até entón a noite fora máis longa. O día e a noite tiveron doce horas. Desde entón o día alárgase e a noite... [+]
Hai moito tempo que o tempo está na nosa liña, pero o clima é relativamente recente. Non hai que aclarar demasiado o que é o cambio climático. Explicar que é a paisaxe si é unha necesidade máis vermella. Está en plena actualidade organizar conferencias, mesas redondas... [+]
É o momento de recoller os froitos e polos en camiño ao lagar. Pera (Pyrus communis), mazá (Malus x domestica), uva (Vitis vinifera)... Parece un camiño curto e rápido, pero hai que traballar unha chea de rodeos e as súas variantes ata que o froito se converta en mosto e... [+]
No País Vasco a agricultura é a historia da colonización permanente. Como en todas partes. Antes non se cultivaba a terra; antes non se sementaba a colleita; gozábase do que antes non se comía. Trouxérano todo doutra parte. Moitas destas historias foron escritas polos... [+]
Volvendo aos viños que se elaboran cos cultivos, a madreselva esquerda (Humulus lupulus) é conservadora e agregadora de cata amarga. A unión de cultivos e madreselvas produce moitos sucios chorros, especialmente nos países da cervexa. Un amigo acábame de explicar as... [+]
Na nosa casa coñecémolo co nome de madreselva (Humulus lupulus). De feito, traballouse a torto e a dereito nas ribeiras do río do noso país, coincidindo coa expansión da cervexa. Aprendemos que se lle chama tamén lagosta, cervexa, cervexa, verruga e herba á esquerda... [+]
A primavera tróuxome o tema ao nariz. C. traballaba en diversos centros de investigación de Nova York. Bushdid, M. Oh! Magnasco, L.B. Vosshall e A. Un artigo publicado polos científicos Keller en marzo de 2014 no prestixioso “Science Magazine” produciu un gran balbordo. O... [+]
Terminan os curiosos días interanuais, os que se comen e beben das emanaciones da terra. Comerei do mellor ao mellor. Supostamente. Botellas de cava e champaña pesadas son fáciles de bailar. Aínda que hoxe en día son de todo tipo, antes era a sidra do outro barril. Cando a... [+]
