Botades en falta algo do voso hardcore inicial?

O circuíto da hora e os amigos e equipos perdidos no camiño, así como a tolemia e a aventura. O hardcore segue sendo a miña filosofía de vida e o estilo musical que máis escoito.

Tedes intención de meter a harmónica, que vos abriu as portas, nalgunha canción?

Está por facer. Gústame moito tocar a harmónica, pero atasqueime a aprender.

Nas cancións de Barrio escuro, Hipocrisía santa e Ningún respecto traballastes o estilo thrash da vella escola.

Somos daquela época, vivimos o nacemento do estilo e influíunos. Agora tamén escoitamos a eses grupos. Poucos grupos de hoxe en día emociónanme.

Os temas das palabras son tópicos, pero teñen moita actualidade…

As cancións dos nosos primeiros discos teñen actualidade. Estamos a vivir unha violación brutal dos dereitos.

Cadeas é un tema industrial na súa totalidade.

Jimmy contou cun equipo de electrónica industrial. Gústanos a característica repetitiva e apocalíptica deste son, os grupos que mesturan electrónica, metal e guitarras fortes.

Gora goaz, a única canción positiva do disco, en eúscaro…

De cando en vez facemos algunha canción en eúscaro: a súa forza e sonoridad atráenos e hai unha maneira de reivindicar a nosa orixe. Ademais, é unha lingua oprimida polas institucións.

Discográfica propia, independentes, multinacionais, agora autoproducción… Probastes de todo.

O noso obxectivo sempre foi ser ser soberano en todos os aspectos do grupo, por iso creamos o noso selo discográfico. Non queremos depender de ninguén. Despois, como non podiamos publicar ou distribuír discos fóra do Estado español, puxémonos a traballar con outras discográficas. E agora volvemos á autoproducción: publicar e entregar os nosos discos aos distribuidores.