Lembrar, lembrar
É verdade! A miúdo penso que non somos máis que máquinas para facer estiércol. Cantas veces lembramos que o máis importante para o noso futuro é que os nosos veciños vivan ben? Plantas do noso barrio, animais, ecosistema, paisaxe... Lembrade e lembrádeo todos os días para lembrar todas as tarefas da vida. Traer e inserir.
Din que vivimos os tempos do esquecemento. Cada un o seu e nada máis. Memoria da guerra, cultura da sociedade, esquecer todo... Aí está Antola! Neste mesma contorna, onde non podemos evocar, temos a man medicamentos para loitar contra esta secuela do esquecemento. Esquecerse do medicamento é o mal do esquecemento.
Hoxe lin as tres opcións máis eficaces para facer fronte ao Alzheimer e ás enfermidades e as tolemias similares relacionadas co envellecemento. Unha, charlas, charlas e debates. A outra é a preparación de comidas na cociña. E o terceiro é o de dar á vexetación. As anciás e os anciáns adultos foron agrupados en catro grupos. En calquera caso, como en casa, realizaron mellores tests de memoria que os que están en casa. Ese tres traballos escorrentan a soidade e o garfio pode estar aí. Nas dúas primeiras foméntase a sociedade. E no terceiro? Niso pode ser tan importante como a xente o noso medio ambiente, a nosa paisaxe, a nosa paisaxe cultural, a nosa cultura! As plantas benefíciannos. Medicamento.
A persoa que camiña entre as plantas coñecerá máis ou menos ao romeu, Rosmarinus officinalis. É unha planta de gran cheiro, procedente do mar Mediterráneo que nos colonizó. Coñecido polas súas casas e polas beiras dos hortos, cada vez máis presente nos xardíns urbanos. Pois a súa auga, a auga de romeu, é moi boa para manter e mellorar a capacidade de memoria. Acabo de ler isto tamén e, si lémbroo, collereino.
Ten follas pequenas e peludas na parte inferior e alarga a cabeza entre 20 e 40 cm. Coñécese como Viagra búlgara, Sideritis scárdica. É unha planta azulada, xa que os seus cabelos lle dan unha cor azulada. Habita nos puntos rochosos das altas montañas e todo o que viviu... [+]
Euskal Herrian bertakotzat dugun baratzegintza eredua produktu historiko modernoa da guztiz. Oraintxe landatuak izango dituzten Ezpeletako, Ibarrako eta Gernikako piperrak; Tolosako babarrunak; Arabako patata; edo Duzunaritzeko arto gorria; guztiak dira 1492tik Amerikako... [+]
Datorren uztailean izango al dugu lanik? Izango al dugu labore uzta biltzeko lanik? Gure aldean, etorkizuna planifikatzeko eta antolatzeko gaitasun handia dute landareek; ia landare guztiek. Bere zikloa biziko den tokian gertatuko diren gorabeheretara egokitua izango da... [+]
Omiasainando todos os froitos metidos”, di a expresión. Mandio é un puñado de mazás, cabaza e kiwi (Malus domestica, Cucurbita maxima e Actinidia chinensis). Outros moitos máis serán millo (Zea mays); ou fabas (Phaseolus vulgaris); pataca (Solanum tuberosum), cebola... [+]
Tes unha horta? De neno, as dúas hortas que coñecín en casa tiñan un muro. Un na volta e o outro nun lado. Unha boa utilización dos muros fará que a horta teña un gran beneficio. Creará un refuxio: colocarase no lugar axeitado para facer sombra, ou para protexerse de... [+]
Aproveito o eco que me dá esta tarde para comentarllo ao lector: fóronse os días máis longos do ano e a noite alargouse e a luz do día comezou a acurtarse. Isto terá consecuencias terribles nas plantas e evitemos en nós.Este verán que acabamos de
comezar e que vai ir... [+]
Facer un buraco co plantador e meter a planta. Xa están plantadas as guindillas da dor (Capsicum annuum), que quentará para o verán deste ano. Só de pensalo, os meus dentes puxéronseme suorentos.
No noso pobo o río Oria convértese nunha rise, e nas persoas das ribeiras... [+]
Desde o vermello, Rubus fruticosus e Rubus ulmifolius. No talo vermello os novos brotes e follas son vermellos, aínda que pronto se veran verdes. No outono, mesmo cando o frío lle queime a pel, as follas volveranse vermellas. Vermello na manteiga e vermello no lixo vello... [+]
A maioría das colleitas realizáronse. O final do ciclo das plantas é o xerme que dá inicio ao ciclo doutra nova planta. Cando repomos a colleita adoitamos recoller froitos ou sementes e comeremos das dúas para quentar o inverno. A planta destinou enormes forzas á... [+]
O allo, Allium sativum, nunca falta na nosa cociña. Cabezales secas colgando todo o ano e novo durante o primeiros seis meses. As cabezas de allo e os grans están a desviarse de casa á horta, a época de seméntalas. Tamén despois, fóra da época de sementa, o allo deberá... [+]
A tempada do allo xa está aquí. Tempada de sementa de allo. O da súa colleita será máis tarde, e el ten que empezar a traballar na cabeza. Na cabeza, o do allo. Pero non todos buscamos a cabeza do allo. Cada vez vese máis a miúdo nas hortas o allo sementado para verdes... [+]
Contesto cun punto, non de temor, senón de respecto e vergoña, cada vez máis a miúdo, a quen me pregunta case calquera cousa nas plantas. E ese punto é cada vez máis grande.
Pola noite, alguén me preguntou cando se debe sementar o tomate (Solanum lycopersicum). Eu estaba... [+]