Esta semana, o 3 de marzo, na parroquia de San Francisco de Vitoria-Gasteiz, onde os traballadores folguistas celebraban unha asemblea é o 36 aniversario da masacre provocada pola policía española. A brutal intervención da Policía causou a morte de cinco traballadores e deixou feridos a outros moitos, que foron detidos. Pasaron 36 anos desde aqueles feitos, pero non se depurou de ningunha responsabilidade policial, penal nin política. E que haxa responsables, si hainos.

O presidente do pp e senador, Manuel Fraga, xa faleceu, pero non foi o único responsable da morte de López. Hai quen, despois da súa morte, quere reter máis a impunidade sobre aqueles asasinatos. Pero na actualidade existen varios responsables: Por exemplo, o ex ministro franquista Martín Vila e o xefe de policía que dirixiu a masacre. Non faltan responsables políticos, como o monarca español Juan Carlos Borbón, que entón era o xefe do Estado e o máximo responsable das forzas armadas, tamén da policía. Á fin e ao cabo, por estes asasinatos hai que xulgar ao propio Estado español.

Por iso, a Asociación de Vítimas do 3 de Marzo de Vitoria-Gasteiz, que loitará de forma exemplar pola memoria e a depuración de responsabilidades, debe seguir traballando sen descanso. Aínda quedan algúns obxectivos por cumprir. As institucións do País Vasco deberían apoiar a esta asociación para que as limitacións económicas non freen o labor de manter a memoria histórica daqueles feitos. E os traballadores, os sindicatos e os axentes sociais e políticos deberían participar nas mobilizacións da asociación para que “os asasinos das causas e das vidas” nunca descansen na vida e na morte e persigan “os nosos recordos”.